چرا با ظریف برخورد جدی نخواهد شد؟!

 

مکانیسم ماشه نسبت به آینده، خطری ایجاد نمی‌کند اما اولا نشانه‌‌ی حدود دوازده سال عمر یک ملت است که هدر رفت و ثانیاً نشانه‌ی خطراتی در پیش است. (نشانه نه علت)

 

اما با بانیان برجام و مکانیسم ماشه به خصوص ظریف برخورد جدی نخواهد شد. چراکه برجام تنها کار ظریف نبود. ظریف به راحتی می‌تواند ادعا کند که چندین دستگاه نظارتی در این مملکت بود که آن‌ها هم تایید یا سکوت کردند. اگر چیز بدی بود، چرا آن‌ها نفهمیدند؟!

 

حقیقت این است که به غیر از عده‌ای اندک، سرتاپای مسئولان ارشد نظام، پایشان در فساد عظیم برجام گیر است و همگی شریک جرم هستند.

(بحث مسئولان قضایی و نظامی که حق اظهار نظر نداشتند جدا است.)

 

محاکمه‌ی ظریف، تقریبا به معنای محاکمه‌ی غالب بدنه‌ی نظام است.

 

حتی انتظار توبیخ لفظی ظریف توسط مسئولان نیز شاید انتظار بیجایی باشد. چراکه توبیخ ظریف، اولا به معنای اعتراف به خطای خودشان است و ثانیاً به معنای تایید جلیلی!

 

این وسط یک عده، هم ظریف را می‌کوبند و هم جلیلی و می‌گویند اگر جلیلی درست مذاکره می‌کرد، نوبت به روحانی و ظریف نمی‌رسید. منظورشان هم این است که راه سومی وجود داشت که ما بلد بودیم.

پاسخ این است که اگر شما مذاکره بلد بودید، چرا از برجام حمایت کردید؟!

 

 

امید است آن دسته از اصولگرایان که از میانه‌ی راه، به عیوب برجام پی بردند و اعلام برائت کردند، حداقل به صورت کلامی، ظریف و مکانیسم ماشه‌ی آن را محکوم کنند.

 

ادامه دارد... .

 

 

#برجام

#جفری_اپستین

#ظریف

مطلب موقت

با توجه به فرمایشات دیروز رهبری

علیرغم اینکه توصیه کردند و امر نکردند

و علرغم اینکه بخشی از فرمایشات ایشون برام عجیب بود.

اما بالاخره چیزهایی هست که ما نمی دانیم.

لذا فعلا توپخانه رو غیرفعال می کنم. 

بیشتر مطالب قبلی که علیه دولت بود هم حذف شد.

تاریخ انقضای امر رهبر جامعه!

پیامبر اسلام در فتح مکه برخی افراد از جمله عبدالله بن سعد بن ابی‌سرح را نام برد، خون آنان را هَدَر دانست و دستور داد مسلمانان در هر صورت این افراد را بکشند. عبدالله به نزد عثمان بن عفان رفت و به او پناه برد. عثمان به همراه عبدالله نزد پیامبر رفت و از پیامبر برای وی امان خواست. پیامبر به مدت طولانی مکث کرد و پس از آن قبول کرد. بعد از خروج عثمان، پیامبر رو به اصحاب کرد و گفت سکوت کردم تا او را بکشید. فردی از اصحاب گفت اشاره‌ای به ما می‌کردید تا او را بکشیم. پیامبر در پاسخ گفت که شایسته پیامبر نیست که نگاه دزدانه داشته باشد.

مرتضی مطهری عالم شیعه معتقد است پیامبر دستور به کشتن عبدالله داده بود و این دستور اعتبار داشت تا لحظه‌ای که پیامبر از آن بگذرد. وقتی پیامبر سکوت کرده بود اصحاب باید متوجه می‌شدند که این سکوت نشانه عدم رضایت پیامبر است. پیامبر در شأن خود نمی‌دید که با ابرو و چشم و لب اشاره کند.

 

 

نتیجه‌گیری:

هر چیز جدیدی که رخ می‌دهد، نباید منتظر فرمان رهبری بمانیم. باید به فرامین قبلی عمل کنیم تا فرمان جدید برسد.

طور اربعین و نتیجه گوساله پرستی ملت!

الان فقط موسی غیبت اربعینی ندارد، بلکه بخشی زیادی از یک ملت غیبت دارند. ( موسی به کوه طور رفت و مردم ما به کربلا)

الان ایام اربعین است و دوباره حواس مردم مذهبی و انقلابی، متوجه به اربعین است و سامری‌های این امت، مشغول قالب کردن گوساله‌های بی‌خاصیت و بی‌فایده‌ی خودشون به ملت هستند!

 

سال 1401 که تقریبا بلافاصله بعد از اربعین اغتشاشات آغاز شد، مطلب زیر را نوشتم.

https://mohammadghasempur.blog.ir/post/395

 

اما چرا مذاکرات با آمریکا به گوساله تشبیه می‌شود؟ چون طبق آیه‌ی قرآن، گوساله هیچ نفعی برای مردم نداشت. مذاکرات با آمریکا هم همانطور است.

 

اما نتیجه‌ی گوساله پرستی بی هزینه نبود:

 

«وَ إِذْ قَالَ مُوسىَ‏ لِقَوْمِهِ یَاقَوْمِ إِنَّکُمْ ظَلَمْتُمْ أَنفُسَکُم بِاتخَِّاذِکُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُواْ إِلىَ‏ بَارِئکُمْ فَاقْتُلُواْ أَنفُسَکُمْ ذَالِکُمْ خَیرٌْ لَّکُمْ عِندَ بَارِئکُمْ فَتَابَ عَلَیْکُمْ  إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ»(بقره: 54)

 

و زمانى را که موسى به قوم خود گفت: «اى قوم من! شما با انتخاب گوساله (براى پرستش) به خود ستم کردید! پس توبه کنید و به سوى خالق خود باز گردید! و خود را [یکدیگر را] به قتل برسانید! این کار، براى شما در پیشگاه پروردگارتان بهتر است.» سپس خداوند توبه شما را پذیرفت زیرا که او توبه‏پذیر و رحیم است. (54)

 

احتمالا آینده‌ی خونینی در انتظار کشور ما است!

 

چه سیاست داخلی و چه سیاست خارجی این کشور، ما را به سمت جنگ و خونریزی سوق می‌دهد.

 

 

 

 

منطق تکوینی آغاز جنگ در قرآن

 

سوره انفال

وَإِذۡ یُرِیکُمُوهُمۡ إِذِ ٱلۡتَقَیۡتُمۡ فِیٓ أَعۡیُنِکُمۡ قَلِیلࣰا وَیُقَلِّلُکُمۡ فِیٓ أَعۡیُنِهِمۡ لِیَقۡضِیَ ٱللَّهُ أَمۡرࣰا کَانَ مَفۡعُولࣰاۗ وَإِلَى ٱللَّهِ تُرۡجَعُ ٱلۡأُمُورُ(٤٤)

 و در آن هنگام (که در میدان نبرد،) با هم رو به رو شدید، آنها را به چشم شما کم نشان مى‌داد؛ و شما را (نیز) به چشم آنها کم مى‌نمود؛ تا خداوند، کارى را که مى‌بایست انجام گیرد، صورت بخشد؛ (شما نترسید و اقدام به جنگ کنید، آنها هم وحشت نکنند و حاضر به جنگ شوند، و سرانجام شکست بخورند!) و همۀ کارها به خداوند باز مى‌گردد.

 

 

 

وقتی دشمن در نظر ما ضعیف باشد و ما نیز در نظر دشمن ضعیف باشیم، جنگ امری حتمی است.

گرسنگی در غزه

 

اوضاع غزه وحشتناک است و به عنوان یک انسان، از اینکه زنده هستم و نمی‌توانم کاری بکنم شرم دارم.

 

باید در این شرایط کاری بکنیم و به مردم غزه کمک برسانیم و الا اگر عذاب الهی بر ما نازل شد، نباید تعجب کنیم.

 

از هزینه‌های احتمالی کار نباید بترسیم. ما به این عالم نیامدیم تا مانند حیوانات بخوریم و بخوابیم. اگر بی‌تفاوت بمانیم، از حیوانات هم پست‌تریم و خدا برای بیدار کردن فطرت الهی و انسانی ما، قطعا ما را عذاب خواهد کرد.

جفری اپستین‌های ایران

 

فساد در جمهوری اسلامی ایران به حد زیادی گسترده شده است. البته این به معنای فاسد شدن کل نظام نیست، بلکه نظام تا الان مقاومت کرده است، اما به جایی رسیده‌ایم که یا باید مفسدین را نابود کنیم یا نظام جمهوری اسلامی نابود شود. فرضیه‌ی کودتا اینجا وارد می‌شود. یعنی جریان فساد به دنبال تغییر حکومت است و نامه‌ی پیرکفتار سیاسی (میرحسین موسوی) مبنی بر تشکیل مجلس موسسان و رفراندوم و حمایت ۸۰۰ نفر بی سروپای سیاسی، در ادامه‌ی همین روند است.

 

اما چه نشانه‌ای بر گسترش فساد در مملکت هست؟

 

شاهد اول: بسیاری از بحران‌های کشور را که پیگیری می‌کنیم، به شخصی به نام بیژن زنگنه می‌رسیم. او متهم اصلی پرونده کرسنت است. البته این تنها یکی از جرائم این شخص است. او ترک فعل‌های فراوانی دارد که شاید بتوان بسیاری از آن‌ها را خیانت نامید. با این حال، به جای اینکه چنین شخصی محاکمه شود، توسط پزشکیان که بعدتر رییس جمهور ایران شد، مورد دفاع قرار گرفت.

اگر فساد زنگنه، یک فساد شخصی بود، احتمالاً تا الان محاکمه و چه بسا اعدام شده بود و کلی تبلیغات برای پاکدستی مسئولان صورت می‌گرفت اما ظاهراً زنگه مانند جفری اپستین، خیلی‌ها را آلوده کرده است و ... .

 

شاهد دوم: فاجعه‌ی مکانیسم ماشه هم دارد آشکار می‌شود و آقایان هیچ واکنش درخوری ندارند.

البته مکانیسم ماشه، تاثیرات اقتصادی خاصی ندارد و جنبه‌ی مهم آن، آبروریزی در سطح بین‌المللی است. 

در داخل ایران، خائنینی نظیر ظریف باید جواب بدهند که ثمره‌ی برجام چه شد؟! این همه خسارت دادیم و در پایان با فعال شدن مکانیسم ماشه، همان اندک فواید صوری و ظاهری هم از بین رفت.

در سطح بین‌المللی هم ایران به آیینه‌ی عبرت دیگر کشورها تبدیل می‌شود که با غرب مذاکره نکنند یا حداقل خوشبین نباشند.

اگر این حضرات محاکمه نشدند، مطمئن باشید که خیلی‌ها در این مملکت، نه مسلمان هستند و نه ایرانی که اینگونه با خائنان مماشات می‌کنند. و نه تنها مماشات می‌کنند بلکه همراهی هم می‌کنند. 

ظریف تنها یک شخص فاسد نیست بلکه سرریز یک جریان بزرگ فساد است.

دولت پساجنگ!

 

پزشکیان بعد از جنگ خیلی راحت رفت تو بغل علیف و نشان داد که به دلیل همکاری آذربایجان با اسرائیل در جنگ اخیر، هیچ کدورتی از او ندارد. همانطور که قبلاً گفتم، پزشکیان بدتر از زلنسکی است فقط آب پیدا نمی‌کند.

 

مدیریت پس از جنگش هم به این صورت بود که به دهک یک تا سه، کالابرگ داد. بعد به جای اینکه کالابرگ دهک‌های چهار تا هفت را بدهد، شصت هزار میلیارد تومان، معادل دو و نیم برابر کالابرگ دهک‌های یک تا هفت، ریخت تو حلقوم بورس که کمتر کسی از مردم از آن نفع می‌برد.

 

قیمت برخی کالاها هم که به صورت عجیب و غریب بالا رفته است. در ایام جنگ یک بسته فلافل گرفتم ۷۳ هزار تومان و چند روز پیش دیدم قیمتش شده ۱۴۰ هزار تومان!

ماست و خامه و پنیر هم در این یکی دوماه شاید نزدیک ۵۰ درصد تورم داشته‌اند. و از همه عجیب‌تر برنج بود که شاید دو الی سه برابر شد!

 

افغانستانی‌ها رو هم که دارند بیرون می‌کنند. احتمالاً بحث امنیت، پوششی برای کاهش قیمت اجاره خانه و کاهش مصرف و تقاضای برخی مواد باشه که اگرچه در کوتاه مدت ممکن است باعث ثبات بازار شود، اما در بلندمدت، دودش در چشم مردم می‌رود. چون افغان‌ها به کارهای سخت مشغول بودند و بخش‌ مصرف را تحریک می‌کردند. با این اخراج گسترده، هم بخشی از تولید لنگ خواهد شد و هم در بخشی دیگر مازاد تولید پیدا خواهیم کرد که معلوم نیست بتوانیم صادر کنیم یا نه و اگر‌ صادر نکنیم، برخی از کارخانه‌ها و تولیدی‌ها تعطیل می‌شوند.

شیوه عیب یابی ظریف دولت

 

به نظر شما وقتی که سیاستگذاران ظریف خارجی در دولت فعلی، به اشتباه خود پی می‌برند، چه می‌گویند؟

پاسخ: جای اشتباهی را بوسیدم!

ترور پزشکیان

 

پزشکیان در مصاحبه با خبرنگار آمریکایی، بی‌غیرتی وحشتناکی از خودش نشون داد.

مرگ بر آمریکا را تقریباً انکار کرد.

با فتوای دو مرجع هم مخالفت کرد.

برخی از حامیانش هم، مدافع ترامپ شده‌اند.

حسابی بخشی از مردم را عصبانی کرده است.

زمینه‌های قبلی برای دوقطبی هم که وجود داشت.

دور و برش هم که پر از جاسوس است. 

 

جون میده ترورش کنن تا مملکت شلوغ بشه.

 

#عثمان

صلح تحمیلی!

 

 

با صحبت‌های اخیر ریاست ستاد کل نیروهای مسلح کشور، معلوم شد که

۱. هدف جنگ یعنی بیچاره کردن اسرائیل محقق نشد.

 ۲. مشکلی در ادامه جنگ نبود. فقط فرصت بیچاره کردن پیدا نشد. 

 

حالا چه کسی با آتش‌بس این فرصت را نیروهای مسلح گرفت؟

رهبری که خود فرمان بیچاره کردن داده بود؟!

اقتضائات اجتماعی جنگ وجودی

 

 

مطلب زیر را با اقتباس از کتاب تکامل فرهنگی اینگلهارت نوشتم. 

 

در فضای نزاع برای بقا، نوعی بدبینی خصوصا نسبت بیگانه‌ها و تغییرات بر انسان‌ها حاکم می‌شود که کارکرد حفظ جامعه را دارد.

یعنی اگر جامعه‌ای، خطر نابودی را درک کند، دیگر نمی‌تواند به سادگی نسبت به پدیده‌های اجتماعی خوشبین باشد. چرا که با هر تغییری، احتمال نابودی خودش را می‌دهد.

 

از جمله ثمرات این نگاه، انجماد و ثبات فرهنگی جامعه است که جامعه را حفظ می‌کند.

 

در این شرایط، آنکه از تغییرات، خصوصا تغییرات بنیادین صحبت می‌کند، از منظر اجتماعی خائن تلقی می‌شود و باید نابود شود.

 

از جمله‌ی تغییرات بنیادین یا ارتباط با دشمن:

۱. تغییر ادبیات حماسی کشور از دینی-ملی به ملی محض.

۲. درخواست عفو زندانیان سیاسی.

۳. تثبیت عدم مقابله با بی‌حجابی، سگ گردانی و ... .

۴. درخواست مذاکره و ارسال پالس ضعف به دشمن.

۵‌. تبلیغ جایگزینی ساز و سلاح.

۶. ...

 

 

 

ادامه‌ی این روندها، درگیری داخلی در جامعه‌ی ایران را به امری اجتناب‌ناپذیر تبدیل می‌کند.

روایت جنگ از منظر کودتا!

 

 

روایت‌های جنگ دوازده روزه یک نقص داشت و آن علت جنگ بود. 

در همه‌ی روایت‌ها، اسرائیل دچار یک اشتباه محاسباتی راجع به مردم ایران شد و در نهایت پشیمان شد.

 

اما آیا اسرائیل اینقدر احمق است؟

دو روز قبل علی لاریجانی یک مصاحبه کرد که کمتر به آن توجه شد و علت جنگ را معقول‌تر توضیح داد. طبق گفته‌های لاریجانی، دشمن به دنبال کودتا در ایران بود. یک ضلع کودتا، حضور مخالفان مردمی حکومت است، اما ضلع دیگر، وجود تعداد زیادی خائن در بدنه حکومت است. لاریجانی گفت که حتی خود او تهدید شد که باید از تهران خارج شود.

 

به طور کلی، برنامه هم این بوده است که سران مملکت از جمله رهبری، سران قوا و فرماندهان نظامی ترور شوند و در خلأ به وجود آمده، افراد خائنی مثل بعضی نیروهای امنیتی فاسد به رهبری فردی مانند حسن روحانی کنترل قدرت را به دست بگیرند.

 

ظاهراً بسیاری از ترورها از جمله ترور رهبری و سران قوا موفق نبوده است. همان ترور‌های موفق نیز به سرعت جایگزین می‌شوند. یعنی رهبری حتی برای چند ساعت هم فرماندهی ستاد کل و فرماندهی سپاه را خالی نمی‌گذارد. صبح فرمانده موقت می‌گذارد و ظهر فرمانده اصلی.

 

 

اما از طرفی هنوز این افراد فاسد در حکومت حضور دارند و عمله‌های مجازی آن‌ها هم فعال هستند. مثل رشیدپور و امیرتنها و ... . بسیار‌هم فعال هستند و به دنبال فعال‌ کردن گسل‌های اجتماعی هستند.

 

 

از طرف دیگر خیلی راحت واتساپ را باز می‌کنند، تا اطلاعات مورد نیاز برای ترور را تامین کنند.

 

احتمالاً پهبادهای جدید هم درحال ساخت یا واردات می‌باشد.

 

نتیجه: خطر شروع مجدد جنگ، بیخ گوش ما است.

 

البته این وسط نکته‌های امیدوارکننده هم وجود دارد:

اول اینکه ساختار حکومت ما قوی بود به گونه‌ای که عملیات‌های اطلاعاتی دشمن شکست خورد، یعنی نفوذ نیروهای فاسد، هنوز عمق لازم برای کودتا را پیدا نکرده است.

 

دوم اینکه، ساختار حکومت به گونه‌ای است که دشمنان، انحراف نظام از طریق روال عادی را غیرممکن دیده‌اند و به سراغ کودتا رفته‌اند.

آیا آتش‌بس نقض می‌شود؟

 

 

قرائن مختلف را صرفا جمع‌آوری و بیان می‌کنم:

 

 

۱. به نظرم مهم‌ترین عامل، بحث مکانیسم ماشه است که هنوز تکلیف آن روشن نشده است. هر دو طرف مکانیسم ماشه، نوعی بن‌بست گفتمانی و هژمونیک برای غرب ایجاد می‌کند، چه در داخل ایران و چه در سطح جهانی. به نظر می‌رسد تنها چیزی که این بن‌بست را از بین می‌برد، جنگ است. 

مگر اینکه ما در جنگ ۱۲ روزه‌ی گذشته، توانسته باشیم کل دنیای غرب را از جنگ با ایران منصرف کرده باشیم. الله اعلم.

 

 

۲. بحث جنگ وجودی هم مطرح است. شرایط اسرائیل به گونه‌ای است که تا ایران یکپارچه و قدرتمند وجود دارد، دیگر امید و آرامش به مردم اسرائیل باز نمی‌گردد. اگر اسرائیل از هم بپاشد، منافع آمریکا و اروپا هم در منطقه به خطر می‌افتد. پس دیر یا زود باید به جنگ بازگردد.

 

۳. ظاهراً اسرائیل روی اغتشاشات داخلی حساب کرده بود، اما با شروع جنگ، اغتشاشگران به گیلان و مازندران فرار کردند. شاید بخواهد الگوی سوریه را پیاده کند، یعنی اول شورشیان مسلح وارد شوند و بعد اسرائیل. که این هم بعید است.

شاید بخواهند با ترور رهبری، ایران را به آشوب بکشند که باز هم بعید است. البته نوکران اسراییل روی این مورد خیلی مانور می‌دهند. شاید اعلام شایستگی حسن روحانی برای رهبری، از سوی عده‌ای، گرای آمادگی برای رهبری اغتشاشات داخلی باشد. الله اعلم.

 

 

۴. اینترنت بین‌الملل و به تبع آن واتساپ باز شد. فعلا اسراییل مشغول جمع‌آوری اطلاعات و جذب جاسوس جدید است. احتمالاً پهبادها و ریز پرنده‌های جدید هم دارد وارد ایران می‌کند.

 

۵. دلار و طلا افزایشیه. بورس هم خونینه. احتمالاً نشون میده که هنوز خیلی‌ها امید به تداوم آتش‌بس ندارند.

 

۶. دوام آتش‌بس نیازمند مذاکرات پسینی مثل لبنان است. که چنین مذاکراتی فعلا رخ نداده است.

 

۷. طبق شنیده‌ها، ایران یک رادار مهم آمریکا در قطر را زده است که تا زمان تعمیر آن، شاید اسرائیل حمله نکند.

 

 

 

نتیجه: فعلا هیچی معلوم نیست. 

 

پیشنهاد: اگر روی فضاهای ابری مثل وان درایو، چیزی ذخیره کردید زود نسخه پشتیبان بگیرید که اگر اینترنت بین‌الملل قطع شد، اسیر نشید. 😁

 

دنبال پناهگاه هم نباشید. مردم یک کشور ۹۰ میلیونی اگر بخواهند با صدای آژیر به پناهگاه بروند، حین فرار، تلفات بیشتری می‌دهند. آرام در خانه بنشینیم، تلفات کمتر است.

سرمایه‌ اجتماعی نیروهای نظامی و امنیتی

ابتدا نگاهی به وقایع چند روز گذشته:

 

جنگ آغاز می‌شود.

از همان روزهای اول، دولت از آتش‌بس صحبت می‌کند.

در مقابل، نیروهای نظامی از ضرورت ادامه جنگ صحبت می‌کنند.

رهبر مملکت از صلح تحمیلی صحبت می‌کند.

وزیر دفاع و برخی دیگر، از انبارهای پر از تسلیحات صحبت می‌کنند.

مسئولان دولتی از دست‌نخورده بودن ذخایر استراتژیک صحبت می‌کنند.

 

بعد از دوازده روز، اول صبح ناگهان می‌گویند آتش‌بس و انتظار دارند مردم اعتراض نکنند!

و دوباره همان بحث‌های نخ‌نمای خوارج و منافقان و جاسوسان موساد مطرح می‌شود.

ولی فقیه صحبت می‌کند و فضا آرام می‌شود.

 

 

حالا برگردیم به اعتراضات به آتش‌بس:

این اعتراضات کاملا عادی بود.

از نگاه بسیاری از مردم مذهبی، این دولت بی‌غیرت و احتمالا خائن است. لذا با سوء ظن به اعمال دولت نگاه می‌کنند.

 

نیروهای امنیتی و نظامی ما هم اگرچه مردم در جنگ به آن‌ها اعتماد دارند اما در صلح اعتماد ندارند. در انتخابات ۴۰۳ دیدیم که تمام نظام خرج آقای قالیباف شد، از رهبری تا سیدحسن نصرالله. بسیاری از سرداران ما از شهید سلیمانی تا شهید حاجی‌زاده و ... خرج آقای قالیباف شدند. نهایتا حدود سه میلیون نفر به این‌ها اعتماد کردند.

 

شورای عالی امنیت ملی هم در همین قضیه‌ی عدم ابلاغ قانون حجاب و جمع‌کردن متحصنین در جلوی مجلس نشان داد که هنوز مشکلات فراوانی دارد.(البته دومی کار زیرمجموعه شعام بود.)

 

 

حالا دولت و نیروهای نظامی و امنیتی ما، با این سرمایه‌ی اجتماعی اندک، چطور انتظار دارند که مردم در مقوله‌ی مهمی مثل آتش‌بس به آن‌ها اعتماد شود؟!

 

 

 

شاید اسرائیل هم روی همین سرمایه‌ی اجتماعی پایین حساب کرده بود. یعنی احتمالاً اسرائیل با خودش گفته بود که نماینده‌ی نظام، سه میلیون بیشتر رای ندارد، پس سرمایه‌ی اجتماعی نظام، خیلی کم است و از جهت اجتماعی، زمینه‌ی حمله مهیا است.