شعائر دینی و رفع فقر

یکی از تجربه‌های من در حضور در مراسم‌های تهرانی‌ها، این بود که هرجا غذا توزیع می‌شد، فقرا و نیازمندان هم حضور دارند و استفاده می‌بردند. 

اگر ندیدید، شب‌های جمعه برید بهشت زهرا (سلام الله علیها). خیلی بخور بخوره!

یه عده هم با ساک‌ها و پلاستیک‌های بزرگ، فقط جمع می‌کنند و می‌برند!

وقتی اینجور رسوم شایع باشه، فقرا شاید کیفیت غذایی نداشته باشند اما حداقل خیالمون راحته که گرسنه نمی‌خوابند!

 

 

به نظرم این تفاوت اصلی مراسم‌های مردمی برخلاف بسیاری از مراسم‌های حکومتی است که مردم در آن حضور ندارند.

به نظرم در بحث مبارزه با فقر مطلق، میزان اصابت به هدف در این مراسم‌ها از دستگاه‌های متولی با رفع فقر هم بیشتر باشه.

نکته‌ی آخری که نباید مغفول بماند هم این است که برگزار کنندگان این مراسم‌ها در طول سال هم نگران فقرا هستند و اگر شما یه سری به مساجد فعال بزنید، متوجه می‌شوید که در عرصه‌های دیگر مبارزه با فقر هم فعال هستند.

وزارت بازرگانی

حکومت از یه طرف عرضه نظارت بر یک مجموعه کوچک مثل اتاق بازرگانی را ندارد ولی از اون طرف می‌خواهد وزارت بازرگانی تشکیل بدهد!

معلوم است آخرش چه می‌شود!

 

 

 

 

+ امروز یک سری از مومنین متحصن را دستگیر کردند و بردند. اختلال در دستگاه‌های نظارتی از جمله ق.ق مشهود است.

تاملی در معنای انقلابی

از موقعی که حضرت آقا به این مجلس گفتن انقلابی، واژه انقلابی برام کم ارزش شده!

وقتی واکنش نماینده‌ها به بخش نامه معاونت سیاسی وزارت کشور رو دیدم، حالم بهم خورد.

لایحه ننگین عفاف و حجاب هم بهش اضافه کنید.