تکلیف گرایی

 

بنده به شدت مخالف نتیجه گرایی هستم، نه اینکه نتیجه مهم نباشه، بلکه چون در اکثر اوقات اصلا نتیجه قابل سنجش نیست که بخواد ملاک واقع بشه.

ما باید به اون وظایفی که عقل و شرع میگه عمل کنیم و الباقی رو بسپاریم به خدا. نتایج قیام کربلا هم از این دست است. امام حسین علیه‌السلام قیام کردند و در ظاهر شکست خوردند اما ثمرات این قیام، در زمان‌ها و مکان‌های مختلفی ظهور و بروز پیدا کرد که در ابتدای امر، بر انسان‌های عادی پوشیده بود.

علامه مصباح یزدی:

«ملاک تکلیف، نتیجه روشن نیست، بلکه ملاک تکلیف، شناخت آن از راه عقل و شرع است، ولو اینکه عملا نتیجه دلخواه از آن حاصل نشود.» مطالعه‌بیشتر 

گشت کاریکاتوری

وقتی بدحجابی در دستگاه‌های فرهنگی کشور، خصوصا سینما ترویج می‌شود و مسئولان قضایی نمی‌توانند دستگاه‌های متولی و عمال آن‌ها را کنترل کنند، برخورد قضایی با مردم بدحجاب بیچاره که تحت تعلیم همین دستگاه‌ها قرار دارند، چیزی جز یک برخورد کاریکاتوری نیست.

این کاریکاتور، آبروی نظام را می‌برد.

برای اصلاح امر، یا باید با مروجین بدحجابی هم برخورد شود یا اینکه دست از سر مردم برداشت. حداقل در جرم‌هایی با مردم برخورد شود که خود حکومت مروج آن نیست.

 

(بر اساس نظریه نخبه‌گرایی، باید سراغ شاخه‌های اصلی رفت نه مردم بیچاره که در انتهای امور قرار دارند و غالبا صرفا مصرف کننده هستند.)

 

انشاالله راجع به #نخبه‌گرایی و جایگاه آن در اندیشه‌ی مسلمین بعدا مطالبی خواهم نوشت.

خطر دار

دیروز سالگرد شهادت شیخ فضل الله نوری بود. فقط یک نکته:

حقیقت این است که همین آدم‌های سکولار و لیبرالی که دم از آزادی می‌زنن، اگر روزی به قدرت برسند، همه‌ی ما رو دار می‌زنند، چون چیزی به نام پای‌بندی اخلاقی ندارند یا خیلی کم دارند.

کلی آخوند امثال شیخ ابراهیم زنجانی هم هستند که حاضرند ما را تکفیر کنند و حکم اعدام ما را صادر کنند.

پس گول حرف‌های به ظاهر قشنگ اون‌ها رو نخوریم.

 

(این جماعت روزانه مشغول سقط هزاران جنین هستند که پاره‌ی تن آن‌ها است، دیگر امثال ما جای خود داریم)