درگیری مزمن
فارغ از اینکه ایران در جریان حمله حماس بوده یا خیر (خود این فرض هم حالات مختلفی دارد، مثلا اینکه چه تعداد از مسئولین و در چه سطوحی و ... در جریان بوده یا نبوده‌اند)، ایران فعلا جرأت نکرده است که مسئولیت جنگ را بر عهده بگیرد.
اما ایران چه خواهد کرد؟
به نظر می‌رسد که راه حل ایران، ایجاد درگیری مزمن برای اسرائیل باشد. چون بسیاری از مردم اسرائیل مهاجر هستند و تعلق خاطر عمیقی به خاک اسرائیل ندارند. کافی است که یک درگیری مزمن برای اسرائیل ایجاد شود تا آرام آرام، اسرائیل را ترک کنند و اسرائیل از درون متلاشی شود. فقط کافی است که حماس روزی یک راکت به هر شهرک صهیونیستی بزند، تا کار تمام شود.
از بیانات امروز مقام معظم رهبری هم چنین چیزی بر می‌آمد. ظاهراً ایران قصد دارد با تاکید بر مظلومیت فلسطین، راه ارسال کمک‌های بشردوستانه به غزه را باز کند. اگر غذا و سوخت و دارو به غزه برسد، غزه مقاومت می‌کند و درگیری مزمن محقق می‌شود و اسرائیل بدون هیچ درگیری سخت و شدیدی، نابود خواهد شد. (سازمان ملل گفته است که فقط در ماه جاری، حدود ۵۵۰۰ مادر فلسطینی در غزه وضع حمل می‌کنند. با توجه به این نرخ رشد، آمار شهدای فلسطینی رقم نگران کننده‌ای نیست.)
احتمالاً کشورهایی نظیر روسیه و چین هم از این طرح استقبال خواهند کرد. چون درگیری در اسرائیل، مرزهای آنان را نیز آرام خواهد کرد.
اگر درگیری مزمن رخ بدهد، بسیاری از کشورهایی که در ظاهر بی‌طرف هستند نیز از سرمایه‌گذاری در اسرائیل خودداری خواهند کرد.
درگیری مزمن به دلیل شدت کمتری که دارد، حساسیت کمتری ایجاد می‌کند و فشار کمتری روی ایران وارد می‌کند.
خود اسرائیل هم احتمالاً می‌داند که درگیری مزمن به معنای مرگ اسرائیل است، لذا به وحشیانه‌ترین حالت ممکن به قتل مردم غزه پرداخته است، تا بتواند آن‌ها را متوقف کند. وقتی پای مرگ و زندگی اسرائیل در میان باشد، دیگر حقوق بشر و افکار عمومی و ... برایشان مهم نیست.
