یادداشت‌های شخصی بنده

طبق آمارهای غیر رسمی، در تهران حدود ده هزار روسپی فعالیت دارند. اگر فرض کنیم جمعیت تهران ده میلیون باشد و بقیه‌ی کشور هم مثل تهران وضعیت خرابی داشته باشد، حدود ۸۰ هزار روسپی در ایران داریم. اگر نصف جمعیت کشور هم زنان باشند، حداکثر دو هزارم جمعیت زنان کشور، در این تجارت کثیف مشغول هستند.

در این شرایط یک مرد فاسد، برای اینکه به یک روسپی دسترسی پیدا کند، از بین هر هزار زن، تنها دو گزینه دارد. اکثر این گزینه‌های محدود هم زیبایی خاصی ندارند و حتی گاهی اوقات مسن هستند. فرضا اگر یک گزینه‌ی خوب هم پیدا شود، هوس بازی این افراد باعث می‌شود که از مراجعه‌ی مکرر به یک گزینه، خسته و دلزده شوند و به دنبال گزینه‌ی جدید باشند. بحث بیماری‌های مقاربتی و قیمت بالای موردهای خوب هم از دیگر مشکلات مردان هرزه است.

همه‌ی این مسائل باعث می‌شود تا مصرف ‌‌‌کنندگان و تاجران این‌ تجارت، به دنبال ورود نیروهای جدید و تازه نفس باشند تا هم رضایت خاطر مشتریان حفظ شود و هم قیمت پایین و با کیفیت مناسب در اختیار مردان هرزه قرار گیرد.

در اغتشاشات اخیر، بیش از ۷۰ درصد دستگیرشدگان، مردان بودند. در این شرایط، آدم باید خر باشد که فکر کند این مردها، دلشان برای زنان سوخته است!