یادداشت‌های شخصی بنده

یادداشت‌های شخصی بنده

یک طلبه
که دانشگاه هم رفته
اهل مطالعات علوم اجتماعی
مشتاق شنیدن و دیدن نقد شما
**********
«توضیحات در بخش "درباره‌ی بنده"»

شعائر دینی و رفع فقر

چهارشنبه, ۲۱ تیر ۱۴۰۲، ۱۱:۳۷ ق.ظ

یکی از تجربه‌های من در حضور در مراسم‌های تهرانی‌ها، این بود که هرجا غذا توزیع می‌شد، فقرا و نیازمندان هم حضور دارند و استفاده می‌بردند. 

اگر ندیدید، شب‌های جمعه برید بهشت زهرا (سلام الله علیها). خیلی بخور بخوره!

یه عده هم با ساک‌ها و پلاستیک‌های بزرگ، فقط جمع می‌کنند و می‌برند!

وقتی اینجور رسوم شایع باشه، فقرا شاید کیفیت غذایی نداشته باشند اما حداقل خیالمون راحته که گرسنه نمی‌خوابند!

 

 

به نظرم این تفاوت اصلی مراسم‌های مردمی برخلاف بسیاری از مراسم‌های حکومتی است که مردم در آن حضور ندارند.

به نظرم در بحث مبارزه با فقر مطلق، میزان اصابت به هدف در این مراسم‌ها از دستگاه‌های متولی با رفع فقر هم بیشتر باشه.

نکته‌ی آخری که نباید مغفول بماند هم این است که برگزار کنندگان این مراسم‌ها در طول سال هم نگران فقرا هستند و اگر شما یه سری به مساجد فعال بزنید، متوجه می‌شوید که در عرصه‌های دیگر مبارزه با فقر هم فعال هستند.

  • Oceanus

نظرات (۲)

سلام

جسارتا نمیگم یه عده فقیر با ساک و کیسه دارن مواد غذایی جمع میکنن ولی به نظرم با توجه با اینکه تقریبا هر هفته بهشت زهرا میرم غالب اونهایی که بهش زهرا میان آدم های متمولی هستن که دستشون به دهنشون میرسه, لااقل از ماشین هایی که سوار میشن میشه فهمید و عمدتا هم همین افراد از نذری ها استفاده میکنن و یکی از دلایلی که شخصا تو اون مکان نذری نمیدیم هم تراکم بالای نذری اونجاست هم مصرف کننده هایی که نیازمند نیستند واقعا!

البته مراسم های مردمی و مراسم های حکومتی رو من تفاوتش رو نفهمیدم, اگه مثلا جشن غدیر رو میفرمائید حکومتیه که اونجا هم کلی قشر ضعیف کیسه داشتن و با ساک جمع میکردن و میخوردن و البته عمدتا قشری بودن که دستشون به دهنشون میرسید و قشر مستضعفی که نون شب ندارن اساسا بسیار کم هستن البته به نظر بنده 

پاسخ:
سلام علیکم
ابتدا برای رفع سوء تفاهم عرض کنم که منظورم از مراسم‌های حکومتی، صدها و بلکه هزاران مراسم و همایشی است که در طول سال از طرف دستگاه های مختلف برگزار می‌شود و برای مخاطبین محدودی است و شاید اکثر آن‌ها خروجی خاص یا محسوسی نداشته باشند.
در جشن عید غدیر، حکومت کمک کرد ولی بار اصلی روی دوش مردم بود.


اما راجع به بهشت زهرا (سلام الله علیها):
من از یک خانواده فقیر بودم. بچه که بودم، این غذاهای نذری خیلی برای ما مهم بود. قشنگ یادمه که یه روزی حتی یک نان هم در خانه نداشتیم، پول حتی یک نان هم نداشتیم. یادمه اولین باری که شب جمعه اومدم بهشت زهرا، یه افق جدیدی جلوی من باز شد. واقعا خوشحال شدم.
به نظرم اگر تو تهران کسی مثل اون روزهای ما باشه، آخر هفته می‌ره بهشت زهرا. دیگه کل هزینه‌ش میشه یک بلیط مترو.

احیانا اگر می‌بینید امروزه اونجا فقرا کم هستند، به خاطر اینه که وضع فقرا هم بهتر شده. الان با یارانه‌ای که دولت میده، دیگه کسی لنگ پول نان نیست.

منم دقیقا همین و میگم

قبلا خب فقر واقعا مشهود بود و عمومیت داشت حالا هرکسی به فراخور 

مثل الان که دغدغه ها عوض شده نبود ماها لنگ مسائل اساسی خوراک و پوشاک بودیم

 

اگه منظورتون اون مراسمات رسمی و همایش های سالانه است که واقعا اثری نداره و عمده ش هدر دادن وقت و پول و امکاناته

کاملا موافقم باهاتون

 

 

پاسخ:
به نظرم در کل نباید وضعیت فعلی بهشت زهرا از بین بره.
چون یه ظرفیت بزرگ مردمیه که خود به خود بخشی از نیاز فقرای واقعی رو رفع می‌کنه. الان. تو همین پردیسان، گاهی اوقات یه پولی به من میدن میگن برسون به فقیر.‌ در پیدا کردن فقرا من واقعا مشکل دارم. یه بار به یکی کمک کردم، بعدا دیدم با هواپیما رفتن مشهد!
 اگر یه جایی باشه که برای دو طرف کار، یعنی نیازمند و نیکوکار شناخته شده باشه خیلی خوبه. چیز خاصی هم نیست که بعدا بگیم کلاهبرداری رخ میده، مثل بحث جهیزیه در بعضی مراکز خیریه. 
به نظرم هدررفت این شیوه، از خیلی از نهادهای خیریه کمتره.
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">