آبروی نظام

اخیرا شورای شهر تهران یک گزارشی از دوره شهرداری اقای قالیباف منتشر کرده و مفاسد زیادی رو به ایشون و اطرافیانشون نسبت داده.

 

اصلا کار ندارم شورای شهر داره دروغ میگه یا قالیباف، ولی در هر صورت، اگر رسیدگی قضایی صورت نگیره و دروغگوی واقعی مشخص نشه، آبروی نظام میره و نتیجه ش این میشه که مردم به همه ی مسئولین بدبین میشن.

انتخابات، قبل و بعد

پیش از هر چیزی بگم که با اینکه با آقای رییسی مخالف بودم و به ایشون رای ندادم، اما حالا که ایشون رای آورده، وظیفه‌ی شرعی و انسانی خودم می‌دونم که در آینده، از کارهای درست ایشون حمایت کنم و از کارهای اشتباه ایشون انتقاد کنم و اگرچه مخالف ایشون بودیم، اما قرار  بر عقده‌گشایی نیست و به نظرم منطق خیلی‌های دیگه هم همین باشه.

 

اما قبل از انتخابات:

آقای جلیلی بدون هیچ دلیل قانع‌کننده‌ای انصراف داد و من شوکه شدم و سردرد گرفتم و تا بعد از انتخابات حالم بد بود. واقعا نسبت به شرکت در انتخابات حالت تهوع گرفتم و به زور خودم رو راضی کردم که اولا بیام رای بدم و دوما رای سفید ندم. (البته الان که به قضیه نگاه می‌کنم، رای سفید کلاسش بیشتر بود :) )

حالا چرا کار آقای جلیلی اشتباه بود:

ایشون با حضورش در انتخابات، یک دوقطبی شدید در بین مذهبی‌ها ایجاد کرد و این دوقطبی صرفا احساسی نبود، بلکه موجب تولید ادبیات‌های دینی و سیاسی جدیدی شد که این دو قطبی حالا حالاها یقه‌ی جامعه را خواهد گرفت. اولا نشانه‌ی این دوقطبی هم این بود که خیلی از طرفداران جلیلی، به رییسی رای ندادن. البته طرفداران آقای زاکانی هم خیلی‌هاشون به رییسی رای ندادن. برای درک این مطلب به دو نمودار زیر دقت بفرمایید:

 

 

طبق این دو نمودار، انگار تمام آرای جلیل و زاکانی، سرریز شده تو سبد رضایی و همتی. خود ایپسا پیش‌بینی کرده بود که با انصراف جلیلی و زاکانی، آرای رییسی به 70% برسه، اما نرسید. 

 

اگر رییسی و اطرافیانش تا دو سال آینده نتونن این بخش رو قانع کنند، احتمالا در انتخابات مجلس، با مشکلاتی مواجه خواهند شد.

 

 

 

اما بعد از انتخابات:

ما در حالت عارفانه نشستیم و مشغول امور شخصی هستیم:

 

دلا رفیق سفر بخت نیکخواهت بس

نسیم روضه شیراز پیک راهت بس

دگر ز منزل جانان سفر مکن درویش

که سیر معنوی و کنج خانقاهت بس

وگر کمین بگشاید غمی ز گوشه دل

حریم درگه پیر مغان پناهت بس

به صدر مصطبه بنشین و ساغر می‌نوش

که این قدر ز جهان کسب مال و جاهت بس

زیادتی مطلب کار بر خود آسان کن

صراحی می لعل و بتی چو ماهت بس

فلک به مردم نادان دهد زمام مراد

تو اهل فضلی و دانش همین گناهت بس

هوای مسکن مألوف و عهد یار قدیم

ز رهروان سفرکرده عذرخواهت بس

به منت دگران خو مکن که در دو جهان

رضای ایزد و انعام پادشاهت بس

به هیچ ورد دگر نیست حاجت ای حافظ

دعای نیم شب و درس صبحگاهت بس

 

 

البته طرفداران آقای رییسی باید خیلی تلاش کنند، چون با پشتوانه‌ی مردمی پایین ایشون، قطعا با بحران‌های جدی روبرو خواهند شد. حتی مسائلی کوچکی مثل ورود بانوان به ورزشگاه نیز می‌توان برای اشان بحران ایجاد کند.