ما باختیم اما بد نشد

حقیقتا موافق پیروزی ایران نبودم، اما برای آنکه در صف ضد انقلاب قرار نگیرم، زودتر این مطلب رو ننوشتم. اما الان که چند روزی از باخت ایران به آمریکا گذشته و هیجانات فروکش کرده این مطلب رو می‌نویسم:

مخاطبین قدیمی این وبلاگ می‌دونن که من با ورزش قهرمانی مخالفم و اون رو زاییده‌ی شهوت و غضب و مانع عقلانیت جامعه می‌دونم اما اگر این مطلب رو هم کنار بذاریم، حذف ایران خیلی هم بد نشد.

اگر تیم ایران به دور بعد صعود می‌کرد، بازیکنان تیم ملی تبدیل به قهرمانان ملی می‌شدند. حالا فکر کنید آدم‌هایی که خبر مشکلات اخلاقیشون قاره‌های مختلف رو درنوردیده، بشن قهرمان ملی و الگوی جوانان، چه شود؟! فعلا همین حسن یزدانی الگو باشه بهتره.

مطلب بعدی اینکه دشمن از طریق فوتبال، به دین و فرهنگ و حاکمیت ملی ما حمله کرده است. اگر اینها پیروز می‌شدند، ضربه‌ای که در آینده به کشور وارد می‌شد قطعا قوی‌تر می‌بود. خصوصا با این نابخردی که مذهبی‌ها در این دوره به خرج دادن و برای حمایت از تیم ملی، از دین و فرهنگ و سیاست مایه گذاشتن.

 

(از عجایب روزگار اینه که یه عده مذهبی دستی دستی تیشه به ریشه‌ی دین و حاکمیت ملی می‌زنن، بعدا انتظار دارند که دعاهاشون مستجاب بشه)

از کی آدم می‌شویم

از نظر بسیاری از فلاسفه، انسان وقتی به دنیا می‌آید، هنوز استعداد های انسانیش ظاهر نشده‌اند و در ابتدای امر، حیوانی ضعیف بیش نیست. از منظر ملاصدرا اولین نشانه‌های انسان شدن، ادراک کلیات است. مثلا درک مفاهیمی کلی مثل اعداد، مالکیت و جنسیت از نشانه‌های انسان شدن است. مسکویه از باب دیگری وارد می‌شود و ملاک عملی ارایه می‌دهد. از نظر مسکویه، از موقعی که کودک از کار بد، شرم و حیا می‌کند، وارد دنیای انسانیت شده است. این نشانه‌ها را در دختر خودم، در کمی قبل از دو سالگی دیدم که روز به روز قوی‌تر می‌شود. پسر ندارم ولی شنیدم پسرها کمی دیرتر این چیزها را می‌فهمند. علی ای حال، حواستان باشد که از حدود سه سالگی با یک انسان فهیم طرف هستید و جلوی او هر کاری نکنید.

 

راستی، اگر دیدید که یک آدم بزرگ، از کار بد شرم و حیا نمی‌کند یا از درک برخی کلیات عاجز است، بدانید هنوز استعدادهای انسانیش به طور کامل شکوفا نشده است، یا اینکه قبلاً شکوفا شده ولی الان رو به زوال است.

شرح و توضیح نظریه اجتماعی مسکویه

مسکویه برای آدمی سه نوع هدف قائل است و افعال انسان‌ها را برپایه‌ی محبت به این سه هدف تحلیل می‌کند.

1. کنش براساس حب خیر: مانند تشکیل خانواده برای تعالی معنوی یا تجارت و کسب سود برای کمک به مساکین
2. کنش براساس حب نفع: مانند تجارت صرفا برای کسب سود و منفعت
3. حب لذت: مانند غذا خودن، نکاح و ... صرفا برای کسب لذت
4. ترکیبی: مانند ازدواج با فردی ثروتمند، هم برای تعالی معنوی، هم کسب منفعت و هم کسب لذت

با توجه به اهمیت خیر و حب خیر در جامعه، مسکویه نسبت افراد جامعه با خیر را جداگانه بیان می‌کند: