تفاوت مردم و مسئولان در قبال عثمان ملت!

تفاوت مردم و مسئولان در قبال عثمان امت!

 

به نظر حقیر، پزشکیان عثمان این امت است. یعنی آنچنان کثافت کاری می‌کند که داد همه در می‌آید. حالا احتمالاً به دو دلیل، خیلی از مسئولین، مردم رو به وحدت و همدلی با دولت دعوت می‌کنند:

۱. اتمام حجت با دولت که دستش باز بوده و هرکاری که می‌خواسته، انجام داده است.

۲. گردن نگرفتن خون پزشکیان. بالاخره پزشکیان اینقدر گندکاری می‌کند که احتمالا چند وقته دیگر، به دست خود مردم کشته می‌شود یا حداقل مورد سوء قصد قرار میگیرد. حالا یا وسط زمین فوتسال یا تو دسته عزاداری یا شایدم در استخر. ولی هیچکس دوست ندارد پیراهن این عثمان علیه او علم شود. 

 

اما مردم با مسئولان این است که مردم در چنان محذروریت و تنگنایی قرار ندارند. از سوی دیگر این مردم هستند که تا خرخره در لجن هستند و فشار ظلم و بی‌عدالتی را حس می‌کنند. مسئولان دولتی و مجلسی غالباً فشار اقتصادی مردم را حس نمی‌کنند.

این مردم، به زودی یا باید انقلاب کنند و از جمهوری اسلامی عبور کنند یا باید دولت را سقط کنند که گزینه دوم محتمل‌تر است.

در حقیقت سقط شدن این دولت، سوپاپ اطمینان حفظ نظام است، حالا یا مجلس به این درک و شعور می‌رسد و به طور انسان‌وار، پزشکیان را استیضاح و برکنار می‌کند یا اینکه مردم خودشان آستین بالا می‌زنند.

 

من هیچ دستوری نمی‌دهم، فقط راجع به آینده حدس می‌زنم.

گرسنگی در غزه

 

اوضاع غزه وحشتناک است و به عنوان یک انسان، از اینکه زنده هستم و نمی‌توانم کاری بکنم شرم دارم.

 

باید در این شرایط کاری بکنیم و به مردم غزه کمک برسانیم و الا اگر عذاب الهی بر ما نازل شد، نباید تعجب کنیم.

 

از هزینه‌های احتمالی کار نباید بترسیم. ما به این عالم نیامدیم تا مانند حیوانات بخوریم و بخوابیم. اگر بی‌تفاوت بمانیم، از حیوانات هم پست‌تریم و خدا برای بیدار کردن فطرت الهی و انسانی ما، قطعا ما را عذاب خواهد کرد.

دولت پساجنگ!

 

پزشکیان بعد از جنگ خیلی راحت رفت تو بغل علیف و نشان داد که به دلیل همکاری آذربایجان با اسرائیل در جنگ اخیر، هیچ کدورتی از او ندارد. همانطور که قبلاً گفتم، پزشکیان بدتر از زلنسکی است فقط آب پیدا نمی‌کند.

 

مدیریت پس از جنگش هم به این صورت بود که به دهک یک تا سه، کالابرگ داد. بعد به جای اینکه کالابرگ دهک‌های چهار تا هفت را بدهد، شصت هزار میلیارد تومان، معادل دو و نیم برابر کالابرگ دهک‌های یک تا هفت، ریخت تو حلقوم بورس که کمتر کسی از مردم از آن نفع می‌برد.

 

قیمت برخی کالاها هم که به صورت عجیب و غریب بالا رفته است. در ایام جنگ یک بسته فلافل گرفتم ۷۳ هزار تومان و چند روز پیش دیدم قیمتش شده ۱۴۰ هزار تومان!

ماست و خامه و پنیر هم در این یکی دوماه شاید نزدیک ۵۰ درصد تورم داشته‌اند. و از همه عجیب‌تر برنج بود که شاید دو الی سه برابر شد!

 

افغانستانی‌ها رو هم که دارند بیرون می‌کنند. احتمالاً بحث امنیت، پوششی برای کاهش قیمت اجاره خانه و کاهش مصرف و تقاضای برخی مواد باشه که اگرچه در کوتاه مدت ممکن است باعث ثبات بازار شود، اما در بلندمدت، دودش در چشم مردم می‌رود. چون افغان‌ها به کارهای سخت مشغول بودند و بخش‌ مصرف را تحریک می‌کردند. با این اخراج گسترده، هم بخشی از تولید لنگ خواهد شد و هم در بخشی دیگر مازاد تولید پیدا خواهیم کرد که معلوم نیست بتوانیم صادر کنیم یا نه و اگر‌ صادر نکنیم، برخی از کارخانه‌ها و تولیدی‌ها تعطیل می‌شوند.

ترور پزشکیان

 

پزشکیان در مصاحبه با خبرنگار آمریکایی، بی‌غیرتی وحشتناکی از خودش نشون داد.

مرگ بر آمریکا را تقریباً انکار کرد.

با فتوای دو مرجع هم مخالفت کرد.

برخی از حامیانش هم، مدافع ترامپ شده‌اند.

حسابی بخشی از مردم را عصبانی کرده است.

زمینه‌های قبلی برای دوقطبی هم که وجود داشت.

دور و برش هم که پر از جاسوس است. 

 

جون میده ترورش کنن تا مملکت شلوغ بشه.

 

#عثمان

صلح تحمیلی!

 

 

با صحبت‌های اخیر ریاست ستاد کل نیروهای مسلح کشور، معلوم شد که

۱. هدف جنگ یعنی بیچاره کردن اسرائیل محقق نشد.

 ۲. مشکلی در ادامه جنگ نبود. فقط فرصت بیچاره کردن پیدا نشد. 

 

حالا چه کسی با آتش‌بس این فرصت را نیروهای مسلح گرفت؟

رهبری که خود فرمان بیچاره کردن داده بود؟!

اقتضائات اجتماعی جنگ وجودی

 

 

مطلب زیر را با اقتباس از کتاب تکامل فرهنگی اینگلهارت نوشتم. 

 

در فضای نزاع برای بقا، نوعی بدبینی خصوصا نسبت بیگانه‌ها و تغییرات بر انسان‌ها حاکم می‌شود که کارکرد حفظ جامعه را دارد.

یعنی اگر جامعه‌ای، خطر نابودی را درک کند، دیگر نمی‌تواند به سادگی نسبت به پدیده‌های اجتماعی خوشبین باشد. چرا که با هر تغییری، احتمال نابودی خودش را می‌دهد.

 

از جمله ثمرات این نگاه، انجماد و ثبات فرهنگی جامعه است که جامعه را حفظ می‌کند.

 

در این شرایط، آنکه از تغییرات، خصوصا تغییرات بنیادین صحبت می‌کند، از منظر اجتماعی خائن تلقی می‌شود و باید نابود شود.

 

از جمله‌ی تغییرات بنیادین یا ارتباط با دشمن:

۱. تغییر ادبیات حماسی کشور از دینی-ملی به ملی محض.

۲. درخواست عفو زندانیان سیاسی.

۳. تثبیت عدم مقابله با بی‌حجابی، سگ گردانی و ... .

۴. درخواست مذاکره و ارسال پالس ضعف به دشمن.

۵‌. تبلیغ جایگزینی ساز و سلاح.

۶. ...

 

 

 

ادامه‌ی این روندها، درگیری داخلی در جامعه‌ی ایران را به امری اجتناب‌ناپذیر تبدیل می‌کند.

روایت جنگ از منظر کودتا!

 

 

روایت‌های جنگ دوازده روزه یک نقص داشت و آن علت جنگ بود. 

در همه‌ی روایت‌ها، اسرائیل دچار یک اشتباه محاسباتی راجع به مردم ایران شد و در نهایت پشیمان شد.

 

اما آیا اسرائیل اینقدر احمق است؟

دو روز قبل علی لاریجانی یک مصاحبه کرد که کمتر به آن توجه شد و علت جنگ را معقول‌تر توضیح داد. طبق گفته‌های لاریجانی، دشمن به دنبال کودتا در ایران بود. یک ضلع کودتا، حضور مخالفان مردمی حکومت است، اما ضلع دیگر، وجود تعداد زیادی خائن در بدنه حکومت است. لاریجانی گفت که حتی خود او تهدید شد که باید از تهران خارج شود.

 

به طور کلی، برنامه هم این بوده است که سران مملکت از جمله رهبری، سران قوا و فرماندهان نظامی ترور شوند و در خلأ به وجود آمده، افراد خائنی مثل بعضی نیروهای امنیتی فاسد به رهبری فردی مانند حسن روحانی کنترل قدرت را به دست بگیرند.

 

ظاهراً بسیاری از ترورها از جمله ترور رهبری و سران قوا موفق نبوده است. همان ترور‌های موفق نیز به سرعت جایگزین می‌شوند. یعنی رهبری حتی برای چند ساعت هم فرماندهی ستاد کل و فرماندهی سپاه را خالی نمی‌گذارد. صبح فرمانده موقت می‌گذارد و ظهر فرمانده اصلی.

 

 

اما از طرفی هنوز این افراد فاسد در حکومت حضور دارند و عمله‌های مجازی آن‌ها هم فعال هستند. مثل رشیدپور و امیرتنها و ... . بسیار‌هم فعال هستند و به دنبال فعال‌ کردن گسل‌های اجتماعی هستند.

 

 

از طرف دیگر خیلی راحت واتساپ را باز می‌کنند، تا اطلاعات مورد نیاز برای ترور را تامین کنند.

 

احتمالاً پهبادهای جدید هم درحال ساخت یا واردات می‌باشد.

 

نتیجه: خطر شروع مجدد جنگ، بیخ گوش ما است.

 

البته این وسط نکته‌های امیدوارکننده هم وجود دارد:

اول اینکه ساختار حکومت ما قوی بود به گونه‌ای که عملیات‌های اطلاعاتی دشمن شکست خورد، یعنی نفوذ نیروهای فاسد، هنوز عمق لازم برای کودتا را پیدا نکرده است.

 

دوم اینکه، ساختار حکومت به گونه‌ای است که دشمنان، انحراف نظام از طریق روال عادی را غیرممکن دیده‌اند و به سراغ کودتا رفته‌اند.

آیا آتش‌بس نقض می‌شود؟

 

 

قرائن مختلف را صرفا جمع‌آوری و بیان می‌کنم:

 

 

۱. به نظرم مهم‌ترین عامل، بحث مکانیسم ماشه است که هنوز تکلیف آن روشن نشده است. هر دو طرف مکانیسم ماشه، نوعی بن‌بست گفتمانی و هژمونیک برای غرب ایجاد می‌کند، چه در داخل ایران و چه در سطح جهانی. به نظر می‌رسد تنها چیزی که این بن‌بست را از بین می‌برد، جنگ است. 

مگر اینکه ما در جنگ ۱۲ روزه‌ی گذشته، توانسته باشیم کل دنیای غرب را از جنگ با ایران منصرف کرده باشیم. الله اعلم.

 

 

۲. بحث جنگ وجودی هم مطرح است. شرایط اسرائیل به گونه‌ای است که تا ایران یکپارچه و قدرتمند وجود دارد، دیگر امید و آرامش به مردم اسرائیل باز نمی‌گردد. اگر اسرائیل از هم بپاشد، منافع آمریکا و اروپا هم در منطقه به خطر می‌افتد. پس دیر یا زود باید به جنگ بازگردد.

 

۳. ظاهراً اسرائیل روی اغتشاشات داخلی حساب کرده بود، اما با شروع جنگ، اغتشاشگران به گیلان و مازندران فرار کردند. شاید بخواهد الگوی سوریه را پیاده کند، یعنی اول شورشیان مسلح وارد شوند و بعد اسرائیل. که این هم بعید است.

شاید بخواهند با ترور رهبری، ایران را به آشوب بکشند که باز هم بعید است. البته نوکران اسراییل روی این مورد خیلی مانور می‌دهند. شاید اعلام شایستگی حسن روحانی برای رهبری، از سوی عده‌ای، گرای آمادگی برای رهبری اغتشاشات داخلی باشد. الله اعلم.

 

 

۴. اینترنت بین‌الملل و به تبع آن واتساپ باز شد. فعلا اسراییل مشغول جمع‌آوری اطلاعات و جذب جاسوس جدید است. احتمالاً پهبادها و ریز پرنده‌های جدید هم دارد وارد ایران می‌کند.

 

۵. دلار و طلا افزایشیه. بورس هم خونینه. احتمالاً نشون میده که هنوز خیلی‌ها امید به تداوم آتش‌بس ندارند.

 

۶. دوام آتش‌بس نیازمند مذاکرات پسینی مثل لبنان است. که چنین مذاکراتی فعلا رخ نداده است.

 

۷. طبق شنیده‌ها، ایران یک رادار مهم آمریکا در قطر را زده است که تا زمان تعمیر آن، شاید اسرائیل حمله نکند.

 

 

 

نتیجه: فعلا هیچی معلوم نیست. 

 

پیشنهاد: اگر روی فضاهای ابری مثل وان درایو، چیزی ذخیره کردید زود نسخه پشتیبان بگیرید که اگر اینترنت بین‌الملل قطع شد، اسیر نشید. 😁

 

دنبال پناهگاه هم نباشید. مردم یک کشور ۹۰ میلیونی اگر بخواهند با صدای آژیر به پناهگاه بروند، حین فرار، تلفات بیشتری می‌دهند. آرام در خانه بنشینیم، تلفات کمتر است.

توان طرفداران اباحی‌گری در جنگ

توان طرفداران اباحی‌گری در جنگ

 

جریان سکولار و طرفداران اباحی‌گری، همانطور که روی فضای مجازی غیرت نداشتند و به راحتی آن را در اختیار دشمن قرار دادند،

همان طور که روی زنان و دختران مملکت غیرت نداشتند و زمینه‌های فساد را مهیا کردند،

روی خاک این مملکت هم غیرتی ندارند.

 

مقاومت دوزاده روزه هم از سر ناچاری و سرپوشی برای حفظ قدرت بود، مثل همان سرپوش‌هایی که جلوی دوربین روی سر زن و دخترشان می‌گذارند ولی هیچ اعتقادی به آن ندارند.

تحلیل روایت از آغاز جنگ تا آتش‌بس

تحلیل روایت از آغاز جنگ تا آتش‌بس

 

تحلیل روایت، یک روش کیفی است که سیر روابط علی وقایع را به حالت داستانی و پشت سرم بیان می‌کند.

اسرائیل یک حمله سنگین و برق‌آسا به ایران می‌کند. بسیاری از مسئولان ارشد نظامی شهید می‌شوند و طبق اعلام نیروی انتظامی مازندران، نزدیک شش میلیون نفر فقط به مازندران قرار می‌کنند.

اما تحت مدیریت رهبری، نیروهای شهید، به سرعت جایگزین می‌شوند. مردم مذهبی که از این بعد به آن حزب‌الله می‌گویم هم با قدرت سرجای خود می‌مانند.

 

پس اولین و مهم‌ترین چیزی که جلوی فروپاشی کشور را گرفت، عامل دین بود و در ابتدای کار، بار اصلی جنگ روی دوش حزب‌الله بود.

 

در ادامه نیز درحالی مردم فراری‌ غالبا به کار و زندگی خود بازنگشته بودند، حزب‌الله تجمعات متعددی با رنگ و بوی مذهبی برگزار کرد.

مسئولان دولتی نیز به دلیل شرایط جنگی، ابتکار عمل را از دست داده بودند چراکه افکار و شعارهای این دولت، هیچ سنخیتی با فضای جنگی نداشت.

 

ادامه‌ی این فضا به ضرر دو دسته بود:

۱. اسرائیل که برتری میدانی خود در جنگ را از دست داده بود.

۲. دولت و جماعت غربزده و بی‌دین که هم از جهت جغرافیایی و هم از جهت عملی، به حاشیه رانده شده بودند.

 

در اینجا منافع دولت و این جماعت بی‌دین و غربزده و اسرائیل در یک راستا قرار گرفت، لذا به صورت شبانه و ناگهانی، با یکدیگر اعلام صلح کردند و حزب‌الله را در عمل انجام شده قرار دادند.

 

 

امت حزب‌الله ناراحت است، نه برای اینکه شکست خورد، بلکه به این دلیل که دو فتح بزرگ در داخل و خارج از کشور را از دست داد.

 

مفهومی به نام دفاع میهنی نیز مفهومی دروغین بود، چراکه بار اصلی جنگ روی دوش حزب‌الله بود.

بله این وسط بودند افرادی که علقه‌های مذهبی نداشتند ولی در راهپیمایی‌ها شرکت کردند و از جنگ حمایت کردند. اما این گروه در اقلیت بودند.

 

انشاالله در مطلب بعدی مجدد به مفهوم دفاع میهنی برمی‌گردم.