آیا به سمت دو قطبی حجاب می‌رویم؟

من منکر رادیکال شدن فضای جامعه نیستم اما دو شکل گیری دوقطبی پیرامون حجاب را بسیار بعید می‌دانم. دلایل:

 

۱. بسیاری از رسانه‌های مهم فارسی‌زبان دشمن در حالی تعطیلی یا کاهش فعالیت هستند.

 

۲. جنبه‌ی تهاجمی قانون جدید نسبت به قانون قبلی به شدت کاسته شده. به طوری که برخی آن را تقریباً بی‌خاصیت می‌دانند.

 

۳. بی‌حجابی بخشی زیادی از جامعه ناشی از ساختارهای اقتصادی و فرهنگی است و به معنای وجود یک قطب گفتمانی بزرگ و ضد حجاب نیست.

 

۴. ابلاغ قانون موجب دو قطبی نمی‌شود. اگر قانون مشکلی دارد، بخش‌های مشکل‌دار را اجرا نکنند. همان‌طور که قانون فعلی را سال‌ها اجرا نکردند.

 

۵. تجربه طرح نور در ابتدای سال ۴۰۳ نشان داد که خبری از دو‌ قطبی نیست.

رادیکالیسم! ۴

 

یکی از تبعات رادیکالیسم دو قطبی جامعه، نزاع و درگیری است. اینکه پیروز نهایی این درگیری‌ چه کسی باشد به عوامل مختلفی بستگی دارد مثلا وزن و تعداد افراد درگیر ماجرا.

 

درکل به نظر می‌رسد که آینده‌ی این نزاع مشخص نیست یا اینکه حداقل به نفع جریان غربگرا نیست و سران مملکت، به دنبال آرامش هستند.

 

البته الان در یک برزخ هستیم و چیزی معلوم نیست. ظاهراً عجله‌ی دولت برای مذاکره با آمریکا هم سر همین موضوع است.

یعنی اگر دولت نتواند با آمریکا مذاکره کند و امتیاز خوبی بگیرد، مجبور به عقب‌نشینی شدیدی از مواضع فعلی خود خواهد شد. اما اگر مذاکره کند و امتیاز بگیرد، فشار بر جریان انقلابی بیشتر می‌شود.

اما با توجه به اینکه فرض دوم بسیار بعید است، باید منتظر عقب‌نشینی دولت از مواضع رادیکال خودش باشیم.

 

در کل حس می‌کنم دوران حسن روحانی در حال تکرار است، روی دور تند.

رادیکالیسم! ۳

 

یکی از تبعات رادیکالیسم در جامعه، انجماد و فریز بخشی از جامعه است. یعنی بخشی از مردم، در لاک دفاعی فرو می‌روند و همگام با جامعه تغییر نمی‌کنند.

این انجماد، تبعات خاص خود را دارد. یکی از تبعات آن با توجه به تغییرات سریع فرهنگی ایران، امکان مقایسه بین سبک زندگی‌های مختلف است.

در آینده‌ای بسیار نزدیک، زنان این جامعه خواهند فهمید که غایت آزادی مدرن، همین است که در ورزشگاه، کیسه پلاستیکی را از ادرار پرکنند و پرتاب کنند یا ... .

 

برتری یک زندگی سالم و مومنانه به زودی بر همگان آشکار خواهد شد.

رادیکالیسم! ق۲

 

 

از نتایج رادیکال شدن دولت فعلی این است که امراض کشور محسوس می‌شود.

وقتی مریضی آشکار ‌ و محسوس می‌شود، مردم خودشان به دنبال درمان خواهند رفت چراکه درد دارند.

رادیکالیسم ق۱

ابتدا عید مبعث را به مسلمانان تبریک عرض می‌کنم. اما بعد:

 

از مدت‌ها پیش می‌شنیدم که کشور ما در حال دو قطبی شدن است. یعنی دو روند فرهنگی متضاد و درحال رشد داریم که هر دو در حال تبدیل به نوعی جریان رادیکال هستند.

حالا اینکه هرکدام از این دو قطب، چند درصد مردم را شامل می‌شود، من نمی‌دانم.

اما اینکه بسیاری از مسئولین طرف کدام قطب ایستاده‌اند تقریبا معلوم است.

 

بنده قبلا در مطالبی به مطلوبیت چنین وضعیت‌هایی اشاره کرده بودم.

 

 

https://mohammadghasempur.blog.ir/post/421

 

https://mohammadghasempur.blog.ir/post/430

 

 

https://mohammadghasempur.blog.ir/post/429

 

 

 

 

به نظر بنده، این فضای دو قطبی یک فرصت کم نظیر برای انقلاب است.

محافظه‌کاری نظامیان! ۳

 

 

وارد شدن به روابط قدرت، نیازمند بازوان فرهنگی و رسانه‌ای قدرتمند است. این بازوان فرهنگی و رسانه‌ای نیز متناسب با شرایط سیاسی و فرهنگی در طول زمان رشد می‌کنند و فربه می‌شوند.

 

بازوانی که مدت‌ها به توجیه مواضع محافظه‌کاران مشغول بوده‌اند، از اتخاذ مواضع انقلابی ناتوان هستند.

 

در این شرایط، حتی اگر نظامیان ما هم انقلابی باشند، بازوان فرهنگی و رسانه‌ای آن‌ها در همراهی آن‌ها ناتوان هستند.

 

یکی از دلایل اینکه علیرغم حمایت میلیونی ایرانی‌ها از وعده صادق ۳، مسئولان نظامی ما مغلوب نظر دولت می‌شوند این است که مسئولان نظامی ما توانایی ارتباط با حامیان وعده صادق ۳ را ندارند.

 

این رسانه‌ها که در یک دوره‌ای به ما می‌گفتند خوارج، عدالتخوار و ...، حالا نمی‌توانند در کنار ما خوارج عدالتخوار بایستند.

مضاف بر این مسأله، وعده صادق ۳، یک حرکت انقلابی است و ترویج تفکر انقلابی، موجب بالا آمدن مسئولان انقلابی نیز می‌شود و معادلات قدرت را تغییر می‌دهد. چیزی که محافظه‌کاران از آن واهمه دارند.

 

بنده به شخصه خودم را در کنار برادران عزیز نظامی می‌بینیم، چون اصلا یار و یاور دیگری نداریم. ولی گاهی اوقات این مطالب لازم است.