پسا انتخابات ۵ : پرهیز از گفتمان عدالت خواهی!

 

به این سخنان جلیلی دقت کنید:

 

«آنها که برای زنان شعار می‌دهند چرا زن روستایی و عشایر را نمی‌بینند. اینها با همه مشکلات چقدر به تولید و فرهنگ کشور خدمت می‌کنند.»

 

این نوع صحبت کردن جلیلی راجع به خود روستا و جهش روستا و خیلی موارد دیگر هم صدق می‌کند. جلیلی به جای اینکه اینطوری صحبت کند، می‌توانست بگوید:

۱. زن روستایی مورد تبعیض قرار گرفته است.

۲. زن روستایی مورد بی عدالتی قرار گرفته است.

۳. زن روستایی دچار محرومیت است.

۴. زن روستایی تحت ظلم و ستم قرار گرفته است.

 

 

جلیلی می‌توانست با بلند کردن علم عدالت خواهی، از گزاره‌هایی مشابه گزاره‌ی ۱ تا ۴ برای موضوعات مختلف استفاده کند.

 

اما چرا این کار را نکرد؟

 

شاید بگویید که استعداد ادبی ندارد، اما چیزی که من از جلیلی دیدم، این بود که استعداد بالایی داشت. 

در دور دوم انتخابات هم کمی از این ادبیات استفاده کرد و تنور انتخابات کمی داغ‌تر شد.

 

به نظرم پاسخ این است که جلیلی از بعضی مشکلات حاد مملکت خبر داشت و نمی‌خواست با شعارهایی که توقع مردم را بالا می‌برد، قدرت را به دست بگیرد.

 

انشاالله در مطالب بعدی به برخی مشکلات کشور اشاره می‌کنم. مشکلاتی که باعث می‌شد جلیلی رغبت چندانی به ریاست جمهوری نداشته باشد.

 

چه بسا این انتخابات تله‌ای برای جریان غربگرای کشور بود!

پسا انتخابات ۴: بازی با تیم ب!

 

 

در انتخاباتی که گذشت، چه در دور اول و چه در دور دوم، انسان‌های بزرگی از جلیلی حمایت کردند. 

اما این انسان‌های بزرگ تقریباً همگی روی نیمکت نشسته بودند.

تیم اصلی که در میدان، برای جلیلی بازی می‌کرد، افرادی مانندی حسین دارابی و سعدیسم و مهدی جمشیدی و ... بودند.

حتی اگر افرادی مانند ثابتی و رسایی و نبویان را درجه یک حساب کنیم، باز هم یک تیم الف و درجه یک از این افراد نداشتیم.

 

البته جوان گرایی خوب است و واقعا امیدوارکننده است، اما از بزرگان و قدیمی‌هایی که با ما همفکر هستند نیز باید استفاده می‌شد.

 

چرا جلیلی نتوانست از این بزرگان که حامی او بودند استفاده کند؟!

 

به نظرم علت اصلی این است که جلیلی در این انتخابات، با ادبیات تکنوکرات‌ها ظاهر شد. 

نمی‌خواهم بگویم جلیلی تکنوکرات‌ است، نه ولی ادبیاتش تکنوکراتی بود.

به همین دلیل بود که خیلی ها آمدند پشت جلیلی و حمایت کردند اما نتوانستند برای او بازی کنند.

 

این مطلب ادامه دارد.

 

 

#گفتمان

سلبریتی ها کجا هستند؟

 

دقت کردید که از لشکر سلبریتی‌ها خبری نیست؟

به نظر شما اگر قالیباف با پزشکیان بروند دور‌ دوم، این لشکر مخفی نمی‌تواند در یک حرکت گازانبری، قالیباف را لوله کند؟!

رای خودتان را تلف نکنید!

قالیباف به دلیل چهره خاکستری که دارد، توان نمایندگی از جریان حق در مقابل باطل را ندارد.

جلیلی به دلیل سابقه پاک و بی حاشیه‌اش، می‌تواند به عنوان یک قدیس، جریان حق را نمایندگی کند.

 

فقط #سعید_جلیلی !

 

#گفتمان

سیرک انقلاب

 

تا دیروز فکر می‌کردم که عده‌ای به اسم جبهه انقلاب، برای خود دکان باز کرده‌اند. اما با اتفاقاتی که دیشب و امروز رخ داد، به این نتیجه رسیدم که دکان انقلاب غلط بود، بلکه ما در سیرک انقلاب هستیم.

تمام چیزهایی که به اسم وحدت و اجماع می‌گفتند، دود شد و رفت هوا، چرا که منظورشان از وحدت و اجماع، تنها وحدت و اجماع بر قالیباف بود.

حالا که دیدند آرای قالیباف از جلیلی کمتر است، با انواع و اقسام توجیهات مسخره روبرو هستیم که می‌گویند برای حفظ جبهه انقلاب به قالیباف رأی بدهید نه جلیلی! مثلا می‌گویند درست است که جلیلی رایش بیشتر است، ولی شما به قالیباف رأی بدهید، چون در دوگانه قالیباف-پزشکیان، قالیباف رأی بیشتری دارد و اینطوری به نفع جبهه انقلاب است!

 

بگذریم که صحت این تحلیل‌های آماری محل تردید است. این‌ها حدود سه هفته زمان برای تبلیغ اصلح و گفتمان اصلح را به خاطر اجماع و وحدت سوزاندند و هنوز هم به گفتمان اصلح بازنگشته‌اند.

 

من حدس می‌زنم در صورتی که جلیلی و پزشکیان به دور دوم بروند، این مدعیان جبهه انقلاب از پزشکیان حمایت کنند، چون به قول مشاور قالیباف، با پزشکیان بهتر می‌توان کار کرد، در نتیجه رای دادن به پزشکیان به نفع جبهه انقلاب است. از این جماعتی که در این ایام، رهبری،‌ سردار سلیمانی، سردار قاانی و حتی سید حسن نصرالله را فدای رای آوردن قالیباف کردند، هیچ چیز بعید نیست.

مرگ گفتمان انقلاب

 

گفتمان انقلاب به دلیل عدم توانایی ارایه روایت صحیح از واقعیت و در نتیجه از دست دادن قدرت اقناع خود، در حال احتضار است.

نشانه‌هایی مانند سکوت بزرگان انقلاب نسبت به معرفی اصلح و منتظر نتایج نظرسنجی ماندن برای همراهی‌ با اکثریت، نشانه این احتضار است.

از دیگر نشانه‌ها، دست و پا زدن برای ارائه روایت‌های جدیدی است که متاسفانه صادق نیست یا اخباری که از نظرسنجی‌های کاذب به گوش می‌رسد.

 

#گفتمان

#تحلیل_گفتمان

جبهه مبهم انقلاب. قسمت دوم

 

 

شاید بفرمایید که جبهه انقلاب یعنی کسانی که ذیل گفتمان انقلاب قرار دارند.

 

اما این حرف تبعاتی دارد:

اولا خیلی از مردم اصلا به این گفتمان‌ها توجه ندارند.

ثانیا اگر هم مردم توجه کنند، مرزهای این گفتمان را متوجه نمی‌شوند. اما چرا؟!

 

گفتمان به واقعیت معنا می‌بخشد و بخشی از واقعیت را از دیگر بخش‌ها جدا می‌کند.

مشکل گفتمان انقلاب این است که قدرت تمایز بخشی خود را از دست داده است. یعنی افرادی در جبهه انقلاب قرار می‌گیرند که تمایز آن‌ها از غیرانقلابی‌ها سخت است. بلکه تمایز آن‌ها از دیگر انقلابی‌ها و شباهت آن‌ها با غیرانقلابی‌ها آشکارتر است. یکی از این نمونه‌ها آقای قالیباف است که تمایز بالایی از سعید جلیلی دارد و شباهت فراوانی با مسعود پزشکیان اما عده‌ای به دنبال ائتلاف قالیباف و جلیلی هستند!

 

در چنین شرایطی، یا گفتمان موجود باید به روز رسانی شود، آن‌ هم از طریق تکرار روایت مولفه‌های گفتمانی. 

یا به کلی قدرت خود را از دست می‌دهد و به تدریج فراموش می‌شود.

 

اما ماجرا به همینجا ختم نمی‌شود، استفاده از گفتمانی که قدرت تمایز ندارد، مشمول دو فریب است:

۱. یا استفاده کنندگان از این گفتمان به دنبال تحمیق و استثمار مردم هستند.

۲. یا استفاده کنندگان از گفتمان، مشغول فریب خود هستند.

 

#گفتمان

#تحلیل_گفتمان