دولت پساجنگ!
پزشکیان بعد از جنگ خیلی راحت رفت تو بغل علیف و نشان داد که به دلیل همکاری آذربایجان با اسرائیل در جنگ اخیر، هیچ کدورتی از او ندارد. همانطور که قبلاً گفتم، پزشکیان بدتر از زلنسکی است فقط آب پیدا نمیکند.
مدیریت پس از جنگش هم به این صورت بود که به دهک یک تا سه، کالابرگ داد. بعد به جای اینکه کالابرگ دهکهای چهار تا هفت را بدهد، شصت هزار میلیارد تومان، معادل دو و نیم برابر کالابرگ دهکهای یک تا هفت، ریخت تو حلقوم بورس که کمتر کسی از مردم از آن نفع میبرد.
قیمت برخی کالاها هم که به صورت عجیب و غریب بالا رفته است. در ایام جنگ یک بسته فلافل گرفتم ۷۳ هزار تومان و چند روز پیش دیدم قیمتش شده ۱۴۰ هزار تومان!
ماست و خامه و پنیر هم در این یکی دوماه شاید نزدیک ۵۰ درصد تورم داشتهاند. و از همه عجیبتر برنج بود که شاید دو الی سه برابر شد!
افغانستانیها رو هم که دارند بیرون میکنند. احتمالاً بحث امنیت، پوششی برای کاهش قیمت اجاره خانه و کاهش مصرف و تقاضای برخی مواد باشه که اگرچه در کوتاه مدت ممکن است باعث ثبات بازار شود، اما در بلندمدت، دودش در چشم مردم میرود. چون افغانها به کارهای سخت مشغول بودند و بخش مصرف را تحریک میکردند. با این اخراج گسترده، هم بخشی از تولید لنگ خواهد شد و هم در بخشی دیگر مازاد تولید پیدا خواهیم کرد که معلوم نیست بتوانیم صادر کنیم یا نه و اگر صادر نکنیم، برخی از کارخانهها و تولیدیها تعطیل میشوند.
چه تحلیل پر تفکر و جامعی