در حالی که باید بتوانیم روی مسائل مهمی نظیر مسائل سوریه، وعده صادق ۳ و بودجه مملکت تمرکز کنیم، حامیان پزشکیان مردم را به یک مطلب خانم دارستانی مشغول کردند.
بر فرض که کار ایشون اشتباه هم باشه، در مقابل افراد مجرم و سابقه داری که اطراف ریاست جمهوری جمع شده‌اند اصلا چیزی نیست.
برگردیم به بودجه و وعده صادق ۳!
از زمان عملیات وعده صادق ۲، تنها تنش اقتصادی واقعی که شنیدم، تعطیلی پروژه‌های عمرانی دستگاه‌های نظامی بود.
یعنی نیروهای نظامی ایران، برای جلوگیری از خسارت شدید مالی و انسانی، پروژه‌های عمرانی خود را تعطیل کردند.
بعضی دستگاه‌های نظامی هم برای کاهش تلفات احتمالی، برخی نیروهای خود را به مرخصی اجباری فرستادند.
می‌توان گفت گرانی‌ها اخیر، ناشی از سوء مدیریت دولت و حذف ارزهای یارانه‌ای است.
اینکه دولت در شرایطی که تراز تجاری دلاری ما مثبت است، بگوید پول وام فرزندآوری و ازدواج ندارد، عجیب است.
اینکه ارزهای یارانه‌ای را حذف می‌کند عجیب است.
امیدوارم دولت آقای پزشکیان، از سرمایه‌های اسرائیل نباشد.
به نظرم همزمانی ریاست آقای قالیباف بر مجلس و نامزدی ریاست جمهوری، امری است که منتهی به بی اخلاقی سیاسی می‌شود.
این همزمانی ناشی از نادیده گرفتن تاثیر اقتصاد بر سیاست کشور است.
بر اثر این همزمانی، بعضی از بزرگانی که مخالف قالیباف هستند وارد میدان انتخابات نمی‌شوند. چون اگر قالیباف پیروز هم نشود، هنوز رییس مجلس است و بعدا می‌تواند در هنگام تصویب بودجه، آن‌ها را در مضیقه اقتصادی قرار دهد. اگر قالیباف پیروز شود که اوضاع به صورت مضاعف بدتر می‌شود، هم در هنگام تصویب بودجه و هم در هنگام تامین بودجه در مضیقه قرار می‌گیرند.
وقتی بزرگان در میدان نباشند، خود به خود نیروهایی‌وارد میدان می‌شوند که شاید توانایی بلند کردن این علم را نداشته باشند و شاهد بی اخلاقی یا تنش باشیم.
البته به نظرم این کار تقصیر آقای قالیباف نیست، شاید تقصیر بعضی بزرگان است که به امور اقتصادی زیاد اهمیت می‌دهند. شاید هم ریشه در جای دیگر باشد و هیچکدام مقصر نباشند. علی ای حال، ریشه در هر کجا که باشد، این مشکل هست.
حالا که آقا گفتند جهش تولید با مشارکت مردم، یک عده راه افتادن و میگن یعنی تعاونی!
اما نکات لازم به توجه:
۱. تجربه تعاونی بارها توی ایران تکرار شده و تجارب ناموفق فراوانی داریم. (رک کتب جامعه‌شناسی توسعه روستایی خصوصیا کتاب آقای ازکیا) اگر قرار بر تعاونی باشد، باید شرایط فراوانی رعایت شود تا موفق شود.
۲. راه‌های فراوان دیگری برای مشارکت مردم هست، مانند رشد و گسترش فعالیت‌های تولیدی خرد.
مثلا تو بازار ایران یک نفر می‌تواند برود خودش قطعات پژو یا پراید را بخرد و ماشین را بهتر از کارخانه سرهم کند! ولی فعلا حکومت اجازه چنین کاری را نمی‌دهد.
این قضیه تو خیلی از صنایع دیگه هم می‌تواند تکرار شود. فقط اجازه حکومت را می‌خواهد.
خیلی از امور نظیر میزان افزایش حقوق کارگران، آپارتمان سازی و خیلی از عوارض‌ها و مالیات‌ها، سیاست‌هایی است که به جهت حفظ منافع کانون‌های قدرت و ثروت صورت می پذیرد و دلیل علمی ندارد.
اما چون چندتا اقتصاددان این حرف را می‌زنند، اینگونه القا می‌کنند که این سیاست‌ها براساس محاسبات دقیق ریاضی طراحی شده‌اند و هرکاری غیر از این، خسارات فراوان به بار می‌آورد.
بر اساس یک شاخص جدید رفاه جهانی، کشور بریتانیا (پادشاهی متحده) به لحاظ شاخص سلامت روان دومین کشور بدبخت در جهان است.
اوکراین علیرغم درگیر بودن در جنگ امتیاز 60 را به دست آورده و کشور یمن نیز با وجودی که در دهه گذشته با یک جنگ ویرانگر و محاصره و قحطی مواجه بوده با امتیاز 59 از انگلیس 10 رتبه بالاتر است.
البته بریتانیا تنها کشور غربی ثروتمندی نبود که عملکرد ضعیفی در این شاخص داشته و این گزارش اشاره کرده که این الگو نشان می‌دهد که "ثروت بیشتر و توسعه اقتصادی لزوما به رفاه روانی بیشتر منجر نمی‌شود."
متن کامل خبر:
https://www.asriran.com/003zms
وقتی فرهنگ اصلاح بشود:
۱. بسیاری از زیاده خواهی‌ها و حرص و طمع‌ها از بین می‌رود. بسیاری از گران‌فروشی‌ها، کم فروشی‌ها، دزدی‌ها و چشم و هم چشمی ها از بین می‌رود و روح و روان مردم آرام می‌شود.
۲. مصرف بهینه می‌شود.
۳. بسیاری از امور لغو از بین می‌رود. هزینه‌های بسیار بالایی که صرف امور لغوی مانند لوازم آرایشی، فست فود ها، عمل‌های زیبایی و ... می‌شود در جای درست از مصرف می‌شود. حتی نظام شغلی هم اصلاح می‌شود. امروزه بسیاری از پزشکان به دلیل پول فراوانی که در صنعت زیبایی وجود دارد، رشته‌های تخصصی مورد نیاز دیگر را رها می‌کنند و وارد عرصه پوست و مو و زیبایی می‌شوند.
در مجموع اینکه بسیاری از هزینه‌های مادی و معنوی از بین می‌رود و می‌شود به جای آن به امور ضروری‌تر پرداخت.
حدود صد سال پیش تالکوت پارسونز تلاش کرد که به جامعه علمی بفهماند که اقتصاد امری جدا از فرهنگ و اجتماع نیست و تقریبا موفق شد.
یعنی اقتصاد به جامعه‌شناسی وابسته است.
یعنی امر اقتصادی به امر اجتماعی و فرهنگی وابسته است.
یعنی اینکه شما چه فکری بکنید و چه عقاید و ارزش‌هایی داشته باشید، در مسیر اقتصاد شما موثر است.
یعنی اقتصاد خنثی نداریم.
