با صحبت‌های اخیر ریاست ستاد کل نیروهای مسلح کشور، معلوم شد که
۱. هدف جنگ یعنی بیچاره کردن اسرائیل محقق نشد.
۲. مشکلی در ادامه جنگ نبود. فقط فرصت بیچاره کردن پیدا نشد.
حالا چه کسی با آتش‌بس این فرصت را نیروهای مسلح گرفت؟
رهبری که خود فرمان بیچاره کردن داده بود؟!
قرائن مختلف را صرفا جمع‌آوری و بیان می‌کنم:
۱. به نظرم مهم‌ترین عامل، بحث مکانیسم ماشه است که هنوز تکلیف آن روشن نشده است. هر دو طرف مکانیسم ماشه، نوعی بن‌بست گفتمانی و هژمونیک برای غرب ایجاد می‌کند، چه در داخل ایران و چه در سطح جهانی. به نظر می‌رسد تنها چیزی که این بن‌بست را از بین می‌برد، جنگ است.
مگر اینکه ما در جنگ ۱۲ روزه‌ی گذشته، توانسته باشیم کل دنیای غرب را از جنگ با ایران منصرف کرده باشیم. الله اعلم.
۲. بحث جنگ وجودی هم مطرح است. شرایط اسرائیل به گونه‌ای است که تا ایران یکپارچه و قدرتمند وجود دارد، دیگر امید و آرامش به مردم اسرائیل باز نمی‌گردد. اگر اسرائیل از هم بپاشد، منافع آمریکا و اروپا هم در منطقه به خطر می‌افتد. پس دیر یا زود باید به جنگ بازگردد.
۳. ظاهراً اسرائیل روی اغتشاشات داخلی حساب کرده بود، اما با شروع جنگ، اغتشاشگران به گیلان و مازندران فرار کردند. شاید بخواهد الگوی سوریه را پیاده کند، یعنی اول شورشیان مسلح وارد شوند و بعد اسرائیل. که این هم بعید است.
شاید بخواهند با ترور رهبری، ایران را به آشوب بکشند که باز هم بعید است. البته نوکران اسراییل روی این مورد خیلی مانور می‌دهند. شاید اعلام شایستگی حسن روحانی برای رهبری، از سوی عده‌ای، گرای آمادگی برای رهبری اغتشاشات داخلی باشد. الله اعلم.
۴. اینترنت بین‌الملل و به تبع آن واتساپ باز شد. فعلا اسراییل مشغول جمع‌آوری اطلاعات و جذب جاسوس جدید است. احتمالاً پهبادها و ریز پرنده‌های جدید هم دارد وارد ایران می‌کند.
۵. دلار و طلا افزایشیه. بورس هم خونینه. احتمالاً نشون میده که هنوز خیلی‌ها امید به تداوم آتش‌بس ندارند.
۶. دوام آتش‌بس نیازمند مذاکرات پسینی مثل لبنان است. که چنین مذاکراتی فعلا رخ نداده است.
۷. طبق شنیده‌ها، ایران یک رادار مهم آمریکا در قطر را زده است که تا زمان تعمیر آن، شاید اسرائیل حمله نکند.
نتیجه: فعلا هیچی معلوم نیست.
پیشنهاد: اگر روی فضاهای ابری مثل وان درایو، چیزی ذخیره کردید زود نسخه پشتیبان بگیرید که اگر اینترنت بین‌الملل قطع شد، اسیر نشید. 😁
دنبال پناهگاه هم نباشید. مردم یک کشور ۹۰ میلیونی اگر بخواهند با صدای آژیر به پناهگاه بروند، حین فرار، تلفات بیشتری می‌دهند. آرام در خانه بنشینیم، تلفات کمتر است.
نمی‌دونم این آتش‌بس با موافقت رهبری بود یا نه.
ولی هرچه که هست، تبعات فرهنگی و اجتماعی فراوانی دارد، به گونه‌ای از صبح تا حالا به غیر از عراقچی، تقریباً هیچکس حرفی نزده.
تبعات داخلی آتش‌بس اینقدر سنگینه که اگر جام زهر هم نباشه، جام زهر ماریه که هیچکس نمی‌دونه چطوری سر بکشه.
توییت اخیر عراقچی مبنی بر آتش بس احتمالاً بخشی از پازل صلح تحمیلی است.
دفعه قبل که اسرائیل ساعت چهار صبح حمله کرده بود این وزیر کجا بود؟
خدا کنه این خبر راست نباشه، اگر راست باشه، یعنی فضای کشور به این زودی‌ها روی آرامش نخواهد دید و اسرائیل پس از یک بازیابی، دوباره حمله خواهد کرد.
اگر اسرائیل دوباره حمله کرد، اول باید تمام منافقین را در خیابان گردن بزنیم و بعد برویم سراغ اسرائیل.
بهترین زمان شناخت خوارج واقعی و منافقان، همین ایام است.
دقیقا در زمانی لشکر امیرالمومنین علی علیه‌السلام در صفین در حال پیروزی بود، منافقان شعار صلح و حکمیت دادند و خوارج پذیرفتند.
حال ببینید چه کسی در ایران شعار صلح و مذاکره می‌دهند و چه کسانی موافقت می‌کنند.
نگاه خیلی خیلی خوشبینانه به مذاکرات اخیر!
از خوشبینانه‌تر نمی‌توانم فکر کنم.
احتمالاً ورود آمریکا به جنگ قطعی شده است و ایران قصد تسلیم شدن ندارد. هزینه‌های احتمالی این درگیری هم، چه در داخل برای ایران و چه در خارج برای دیگر کشورها، بالا است. لذا ایران برای حفظ وجهه‌ی صلح طلب خود، چه در داخل و چه در خارج، به مذاکره پرداخت.
در ابتدای هفته، بحث پرحاشیه‌ی تبدیل ایستگاه‌های مترو به پناهگاه از سوی سخنگوی دولت مطرح شد.
بعدا بحث عدم قطعی اینترنت بین الملل را داشتیم که متهم ردیف اول آن، دولت است.
حالا هم بحث سفر عراقچی به ژنو مطرح است.
خلاصه که خیلی می‌ترسم بعضی از اینا از پشت به کشور خنجر بزنند.
انشاالله فردا با حضور در راهپیمایی، مشت محکمی بر دهان استکبار جهانی و خائنین داخلی بزنیم.
حداقل انتظارات از جنگ!
بعضی از مومنین، انتظار نابودی اسرائیل در این جنگ را دارند. اما به نظر بنده، چیزی که از قرائن عمومی برمیاد و همچنین طبق مطالب مسئولین، فعلا نابودی اسرائیل ممکن نیست و هدف ایران هم نیست. اما یک سری حداقل‌ها از جنگ مورد انتظار است:
طبق فرموده رهبری، اسراییل، سالم خلاصی نخواهد یافت. نمی‌تونیم اسرائیل رو نابود کنیم اما یه طوری باید ناقصش کنیم که درس عبرتی برای اسرائیل بشه.
یک حرف خوبی هم محسن رضایی زد. گفت نتیجه جنگ باید طوری شود که حداقل ۴۰ الی ۵۰ سال کسی جرات نکند به ما حمله کند.
خب هرچه که هست، تا الان این اهداف محقق نشده است.
این هدف کی محقق میشه؟ زمانی که ما هژمونی یا سلطه‌ی فرهنگی دشمن رو از بین ببریم. یعنی همه‌ی دنیا بفهمند که اسرائیل، حتی با پشتیبانی آمریکا و اروپا، حریف ایران نیست.
حالا هنوز که این هدف محقق نشده، آمریکا و اروپا، با لحن قلدرمابانه، به ایران گفتند بیا مذاکره، وزیر ایران هم داره می‌ره!
اما شرایط مذاکره:
۱. اونا باید التماس کنند.
۲. باید علنی و عمومی التماس کنند.
۳. اونا کار دارن، اونا باید بیان.
۴. باید پیش‌شرط‌های فراوان برای مذاکره قرار بدهیم، از جمله آتش در غزه و فعالیت مجدد حزب الله. برای جلوگیری از حمله‌ی بعدی به ایران.
هر آدم عاقلی می‌فهمد که الان دست اسرائیل زیر ساطور ایران است. هر امتیازی که الان گرفتیم، همان است و الا بعد از آتش بس، با مذاکره کوفت هم جلوی ایران پرت نمی‌کنند.
ما هرچی می‌کشیم، از عاشقان مذاکره در این دولت است.
اگر الان اسرائیل را به درستی تنبیه نکنیم و امتیاز خوبی نگیریم، مجددا اسرائیل خود را ترمیم می‌کند و به ما حمله می‌کند.
ترامپ، رهبر معظم انقلاب را به ترور تهدید کرده است.
در شرایط فعلی ترور رهبری، فقط مانند بنزین، آتش جنگ را شدیدتر خواهد کرد و تغییری در روند جنگ ایجاد نخواهد کرد.
پیامد مهم دیگر این است رهبر جدید، در ابتدای کار، یک جنگ بزرگ را رهبری خواهد کرد و ابهت و کاریزمایی که شاید در طول بیست سال باید کسب می‌کرد را، طی چند روز یا چند ماه کسب می‌کند. یعنی آمریکا با دست خودش، یک رهبر مقتدر مسن را با رهبر مقتدر جوانی جابجا می‌کند که سال‌های سال، برای آن‌ها دردسر ایجاد می‌کند.
فعلا هرگونه ورود به مذاکره، نشانه ترس ایران و از دست دادن امتیاز فراوان است.
ایران فعلا به زجرکش کردن اسرائیل ادامه می‌دهد تا آمریکا و طرف‌های اروپایی، برای مذاکره التماس کنند و احتمالا ایران پیش‌شرط های فراوانی پیش‌روی آن‌ها قرار خواهد داد.
احتمالاً گروه‌های مقاومت عراق و حزب‌الله نیز وارد نبرد می‌شوند تا در زمان مذاکره، آن‌ها هم امتیازاتی بگیرند.
