رادیکالیسم! ۴

 

یکی از تبعات رادیکالیسم دو قطبی جامعه، نزاع و درگیری است. اینکه پیروز نهایی این درگیری‌ چه کسی باشد به عوامل مختلفی بستگی دارد مثلا وزن و تعداد افراد درگیر ماجرا.

 

درکل به نظر می‌رسد که آینده‌ی این نزاع مشخص نیست یا اینکه حداقل به نفع جریان غربگرا نیست و سران مملکت، به دنبال آرامش هستند.

 

البته الان در یک برزخ هستیم و چیزی معلوم نیست. ظاهراً عجله‌ی دولت برای مذاکره با آمریکا هم سر همین موضوع است.

یعنی اگر دولت نتواند با آمریکا مذاکره کند و امتیاز خوبی بگیرد، مجبور به عقب‌نشینی شدیدی از مواضع فعلی خود خواهد شد. اما اگر مذاکره کند و امتیاز بگیرد، فشار بر جریان انقلابی بیشتر می‌شود.

اما با توجه به اینکه فرض دوم بسیار بعید است، باید منتظر عقب‌نشینی دولت از مواضع رادیکال خودش باشیم.

 

در کل حس می‌کنم دوران حسن روحانی در حال تکرار است، روی دور تند.

رادیکالیسم! ۳

 

یکی از تبعات رادیکالیسم در جامعه، انجماد و فریز بخشی از جامعه است. یعنی بخشی از مردم، در لاک دفاعی فرو می‌روند و همگام با جامعه تغییر نمی‌کنند.

این انجماد، تبعات خاص خود را دارد. یکی از تبعات آن با توجه به تغییرات سریع فرهنگی ایران، امکان مقایسه بین سبک زندگی‌های مختلف است.

در آینده‌ای بسیار نزدیک، زنان این جامعه خواهند فهمید که غایت آزادی مدرن، همین است که در ورزشگاه، کیسه پلاستیکی را از ادرار پرکنند و پرتاب کنند یا ... .

 

برتری یک زندگی سالم و مومنانه به زودی بر همگان آشکار خواهد شد.

رادیکالیسم! ق۲

 

 

از نتایج رادیکال شدن دولت فعلی این است که امراض کشور محسوس می‌شود.

وقتی مریضی آشکار ‌ و محسوس می‌شود، مردم خودشان به دنبال درمان خواهند رفت چراکه درد دارند.

رادیکالیسم ق۱

ابتدا عید مبعث را به مسلمانان تبریک عرض می‌کنم. اما بعد:

 

از مدت‌ها پیش می‌شنیدم که کشور ما در حال دو قطبی شدن است. یعنی دو روند فرهنگی متضاد و درحال رشد داریم که هر دو در حال تبدیل به نوعی جریان رادیکال هستند.

حالا اینکه هرکدام از این دو قطب، چند درصد مردم را شامل می‌شود، من نمی‌دانم.

اما اینکه بسیاری از مسئولین طرف کدام قطب ایستاده‌اند تقریبا معلوم است.

 

بنده قبلا در مطالبی به مطلوبیت چنین وضعیت‌هایی اشاره کرده بودم.

 

 

https://mohammadghasempur.blog.ir/post/421

 

https://mohammadghasempur.blog.ir/post/430

 

 

https://mohammadghasempur.blog.ir/post/429

 

 

 

 

به نظر بنده، این فضای دو قطبی یک فرصت کم نظیر برای انقلاب است.

صورتی‌هایی که سرخ شدند!

 

 

اگر دوران پزشکیان، هیچ سودی برای مملکت نداشت، این یک مورد را داشت:

 

۱. نفاق‌ها آشکار شدند.

۲. کسانی که در پی توجیه آشکار کردند چند تار مو بودند، الان باید برهنگی را توجیه کنند.

۳. ظریف از کودتا علیه رهبری صحبت می‌کند.

۴. پویانفر علنا تعلق خود به انجمن حجتیه را اعلام می‌کند.

۵. ...

 

 

این شرایط را دوست دارم.

چون به راحتی می‌توانیم شمشیر خود را تا دسته، در قلب دشمن فرو کنیم!

فرصت و تهدید توامان و بی‌نظیر!

 

در شرایط فعلی که پزشکیان فاقد پایگاه اجتماعی قدرتمند است، برای افزایش محبوبیت، با گروه‌های مختلف وفاق می‌کند. در نتیجه اتحاد عظیمی از منحرفان و مفسدان اقتصادی، سیاسی، اخلاقی و مذهبی زیر سایه‌ی دولت شکل گرفته است.

 

 

اگرچه این اتحاد نسبتا بزرگ و قدرتمند است و می‌تواند ضربات سنگینی به کشور و انقلاب وارد کند، اما از سوی دیگر آسیب‌پذیری آن نیز بالا است. زیرا این امکان را فراهم کرده است که با زدن دولت، بتوانیم همه‌ی مفاسد را هدف قرار دهیم.

 

به نظرم چنین شرایطی تنها در دوران خاتمی شکل گرفته بود با این تفاوت که شرایط کشور و پزشکیان الان متفاوت است و در موضع ضعف بیشتری قرار دارد.

 

 

پس تا می‌توانید به قلب فساد ضربه بزنید که چنین فرصتی نادر است.