الگوی موذن دیوانه

 

بعضیا بعد از سخنرانی مقام معظم رهبری، دینداری مردم را نادیده می‌گیرند و می‌گویند مردم، باید کر و کور و لال، از دولت حمایت کنند.

 

خب این وسط یک تعارض هست: دولت ضد دین و معیشت مردم است. چطوری مردم از کسی که ضد دنیا و آخرت آن‌هاست، حمایت کنند؟!

 

خیلی فکر کردم. بهتر از این الگو به ذهنم نرسید. الگوی موذن دیوانه.

احتمالاً در خیلی از مساجد از این دیوانه‌ها دیدید که میان اذان میگن، کمک می‌کنند و ... . گاهی هم خرابکاری می‌کنند.

 

نه حرف حالیشون میشه. نه امیدی به اصلاحشون‌ هست.

امیدی به خلاصی از دستشون هم نیست، فقط باید منتظر اجل ماند.

 

مردم هم می‌بینن چاره‌ای نیست، تحمل می‌کنند.

حالا گاهی اوقات با تشویق و تنبیه، سعی می‌کنند این‌ها را به سمت کار درست هدایت کنند اما همه می‌دانند که تغییر اساسی رخ نخواهد داد.

 

با دولت هم باید همینطوری تعامل کنیم.

فلج اجتماعی

 

شاید خیلی‌ها فکر می‌کنند که این رویکرد رادیکال دولت در فرهنگ و اقتصاد، موجب شورش بچه مذهبی‌ها میشه. نه خیر. بلای دیگری سر جامعه میاد. تا موقعی که ولی فقیه هست، هیچ شورشی از سمت مردم مذهبی صورت نمی‌گیرد.

 

دولت الان در مقابل دو دسته از مردم ایستاده: یکی متدینین و دیگری فقرا و مستضعفین.

 

حالا دولت هر کاری بخواد بکنه، اینا دیگه باهاش همکاری نمی‌کنند. کافیه یه بحران به وجود بیاد، خواهید دید که دولت چگونه فلج است.

 

نه تنها دولت بلکه کل جامعه دارد فلج می‌شود. چون که این دولت، محصول عدم شرکت در انتخابات یا انتخاب بد بخشی از مردم است. مخالفان دولت، از اصلاح رویکرد و فکر موافقان دولت هم تقریباً ناامید هستند و نوعی نفرت و تقابل اجتماعی در حال شکل گیری است.

سهمیه بنزین شما را به بالاترین قیمت خریداریم!

سهمیه بنزین شما را به بالاترین قیمت خریداریم!

 

از منظر یک جامعه‌شناس اگر به بحث افزایش قیمت بنزین نگاه کنیم، قضیه به این صورت میشه:

 

مردم سه دسته هستند:

۱. فقرایی که ماشین ندارند.

۲. طبقه متوسطی که ماشین قدیمی و پرمصرف یا معمولی دارند.

۳. طبقه‌ی مرفهی که ماشین‌های عالی و کم مصرف دارند.

 

 

برخی از مسئولان میان میگن که فقرای طبقه‌ی پایین ماشین ندارند اما مرفهین طبقه بالا، چندتا ماشین دارند. پس برای ایجاد عدالت، بنزین را به کد ملی بدهیم تا فقرا بیشتر بهره‌مند شوند.

 

اما نتیجه چی میشه:

۱. یه یارانه بنزین به فقرا میدن که در مقابل تورم دیگر کالاها، تقریبا هیچ محسوب می‌شود.

 

۲. طبقه‌ی متوسط که یا کارت سوخت نداره، یا سهمیه‌ش کفاف نمیده، هم باید تورم ناشی از افزایش قیمت بنزین را تحمل کند و هم باید بنزین را با نرخ آزاد بخرد.

 

۳. مرفهان بی‌درد هم ککشون نمی‌گزه.

 

 

در حقیقت این طرح، به جای اینکه بیاد اَبروی طبقه‌ی پایین را درست کند، چشم طبقه متوسط را کور می‌کند.

 

 

اگر حکومت واقعا قصد کمک به افراد بی ماشین را دارد، جلوی قاچاق را بگیرد و از سود آن، به افراد بی‌ماشین، یارانه بدهد.

 

حالا چرا این کار را نمی‌کند؟ نمی‌دانم، شاید با قاچاقچیان رودربایستی یا جرات برخورد ندارند یا چه؟