یادداشت‌های شخصی بنده

یکی دیگر از دوگانه‌های کاذبی که اخیرا مطرح شده است، دوگانه‌ی دولت شیعی و سنی است.

این دوگانه از آن جهت کاذب است که مشکلات کشورداری را به افراد و فرقه‌ها مربوط می‌کند در حالی که مشکل اصلی در مبانی فکری مسئولین است. در بین مبانی هم دو جنگجوی اصلی وجود دارد، یکی تشیع انقلابی است که مدعی نوعی حکومت دینی است و دیگری، تفکر مدرن( و پست مدرن) غرب است و تفکر شاخص سومی وجود ندارد.

اهل سنت، به دلیل ضعف اندیشه‌های فلسفی که دارند، به شدت تحت هجوم اندیشه‌های فلسفی غرب قرار گرفتند و بسیاری از آن‌ها را پذیرفته‌اند، البته با رنگ و لعاب و دینی، لذا اهل  سنت، از ارائه‌ی یک نظام نظری برای اداره‌ی حکومت ناتوان هستند و در صورت قدرت یافتن، یا سمت حکومت‌های خودکامه و پادشاهی بدوی کشیده می‌شوند یا به سمت غربزدگی و اجرای سیاست‌های غربی با رنگ و لعاب دینی.

لذا برادران اهل سنت، ابتدا باید یک نظام تئوری مستقل برای حکومت ایجاد کنند و بعد طلب رئیس جمهور سنی بکنند.