این ایام از گوشه کنار می‌شنیدم که دولت قصد نوسان گیری در دلار و طلا دارد ولی خیلی باورم نشد اما امروز دیدم حرف پرتی نبود!
ظاهراً نوسان گیری هم ادامه دارد. یعنی چند روز دیگه، با یه خبر بد، دوباره خودشون قیمت رو می‌برند بالا.
علی ای حال، معلوم شد که بخش زیادی از نوسان قیمت دلار و طلا، دست خودشونه و مردم سرکار هستند.
طبق شنیده‌ها، امروز برق هم نرفت یا کمتر رفت. دیگه برق هم به خبر مذاکره ربط داره؟!
در این قسمت می‌خواهم راجع به بخشی از حامیان جلیلی که شاید حدود یکی دو میلیون باشند صحبت کنم:
انحراف دینی در بخش‌های مختلف ساختار حکومتی جمهوری اسلامی، از سال‌ها پیش شروع شده است.
مردم متدین نسبت به این انحرافات هشدار دادند اما بسیاری از آن‌ها مورد سرکوب یا بی‌توجهی قرار گرفتند.
این مردم دغدغه‌ی دین داشتند و در درازمدت، از بسیاری از مسئولان جمهوری اسلامی ناامید شدند.
اینکه در انتخابات اخیر، بسیاری از مقدسات و مقدسین برای قالیباف خرج شدند اما این مردم بی‌توجهی کردند، برای این بود که همین مقدسات و مقدسین، یا خودشان بخشی از مشکل بودند یا در این 45 سال، تاثیر مثبت خاصی در مشکلات دینی نداشتند. از نماز جمعه و نمایندگان ولی فقیه تا بسیج و سپاه و بسیاری از خطبا، همگی از قداست ساقط شدند.
شاید به جای قالیباف، هرکس دیگری هم که می‌بود، باز هم رای نمی‌آورد، چرا؟ چون این بخش از مردم متدین، به طور کلی از مسئولان جمهوری اسلامی ناامید هستند و مشکل شخص قالیباف نیست.
حالا چرا این مردم سراغ جلیلی رفتند؟ پاسخ این است که در سطح عالی مدیریت کشور، تنها کسی که خلاف جهت شنا کرد و نشان داد جرات اصلاحات ساختاری را دارد، جلیلی است چون با فضاحت برجام از همان ابتدا مخالفت کرد.
در حقیقت جلیلی برای این بخش از متدینین، نه بهترین گزینه بلکه تنها گزینه بود.
دیگ‌تون مرد!
روزی مردی یک دیگ به همسایه‌ی خود عاریه می‌دهد. چند روز بعد، همسایه دیگ را به همراه یک قابلمه کوچک پس می‌دهد. مرد می‌پرسد این قابلمه چیست؟
همسایه می‌گوید: دیگ تون بچه کرد!
مرد خوشحال می‌شود و دیگ و قابلمه را می‌گیرد.
چند روز بعد، همسایه مجدد می‌آید و دیگ را عاریه می‌گیرد.
روزها می‌گذرد اما خبری از همسایه و دیگ نمی‌شود.
بالاخره صبر مرد تمام می‌شود و به سراغ همسایه می‌رود و دیگ خود را طلب می‌کند.
همسایه: دیگ‌تون مرد!
مرد: مگر دیگ می‌میرد؟!
همسایه: چطور آن روز که گفتم دیگ‌تون بچه کرد تعجب نکردی و پذیرفتی؟! پس وقتی دیگ، بچه می‌کند، مرگ هم دارد.
حالا قضیه بازار طلا و دلار هم همینه. با یه خبر مذاکره، کمی ارزون میشه. اما بعدش با ده‌تا خبر بد، چند برابر گرون میشه.
پ.ن: خالق اصلی داستان را نمی‌شناسم. چند سال پیش به گوشم خورده بود. دیدم مناسبت داره، بازنویسی کردم.
به بند تنبان ترامپ، به جوراب و زیرپوش ترامپ و به الباقی مقدسات شما غرب‌زده‌ها قسم!
اعتماد به آمریکا غلط است.
ترس و انفعال در مقابل آمریکا اشتباه است.
یکی از پدیده‌های عجیب این ایام، حمله‌های گوناگون به سعید جلیلی و رای دهندگان به او است.
انشاالله در نوشته‌های آتی، دو مطلب را دنبال می‌کنم:
۱. سعید جلیلی، علت شکل‌گیری جریان‌های حامی خودش نبود.
۲. تبیین‌های فقهی، کلامی و فرقه‌ای از حامیان جلیلی غلط یا ناکارآمد است و بهترین تبیین، نگاه خرده فرهنگی است.
ظاهراً پروژه براندازی نظام تمام نشده است.
شاید وقایع این ایام کمی عجیب به نظر برسد، اما اگر از منظر براندازی به آن نگاه کنید، همه چیز ساده می‌شود:
۱. افزایش افسارگسیخته قیمت ارز و طلا: با هدف فروپاشی اقتصادی کشور
۲. رییس جمهور و تعدادی دولتی پیر در تعطیلات: این‌ها ویترین کار هستند و مدیران اصلی، در پشت صحنه مشغول کارند.
۳. عدم ابلاغ قانون عفاف و حجاب و حمله به مطالبه‌گران قانون: کودتای سرد و سخت علیه فرهنگ اسلامی
۴. ترویج عجیب و غریب رقص، موسیقی و بی‌حجابی در صداوسیما: کودتای نرم علیه فرهنگ اسلامی
+ دقت کردید در رونمایی از شهر موشکی جدید سپاه، پرچم آمریکا کف زمین نبود؟!
اقتصاد دلاری در ایران محصول یک جریان خودخواه و فساد طلب است. حالا ممکنه تحت عناوین لیبرالیسم یا نئولیبرالیسم اقتصادی هم قرار بگیرد.
این جریان به شما میگه همه چیز رو آزاد بذار تا ما هر غلطی که دلمون می‌خواد بکنیم.
بعضی از کارخانه‌های بزرگ، به اسم بازار آزاد، محصولات خودشان را بیشتر از قیمت جهانی به مصرف‌کنندگان داخلی فروختند.
برخی از کارخانه‌های بزرگ با اینکه دلاری هم فروختند، اما دلارهای خارجی را وارد ایران نکردند.
خداوکیلی، جلوگیری از قاچاق فولاد و محصولات پتروشیمی راحت‌تره یا دلار؟!
ریشه‌ی همه‌ی این مشکلات در این است اکثر بخش‌های مهم اقتصادی در این کشور، انحصاری است. اگر حکومت ورود نکند، انحصارگران، مردم را بیچاره می‌کنند.
وقتی زمزمه افزایش دلار شروع میشه، بسیاری از تولیدکنندگان دو راه دارند:
۱. توقف تولید و خرید دلار و سکه و طلا.
۲. ادامه تولید.
در حالت ادامه‌ی تولید نیز به دلیل نوسان قیمت موارد اولیه، قیمت محصول نهایی هم نوسان و افزایش پیدا می‌کند به گونه‌ای که مردم مجبور می‌شوند از برخی نیازهای خود دست بکشند.
در نتیجه بخشی از تولیدکنندگان، مشتری خود را ازدست می‌دهند و مجبور می‌شوند که تولید را تعطیل کنند.
از یک طرف مشتری نیست و از طرف دیگر نمی‌توانند ارزان بفروشند. کالاها در انبار ذخیره می‌شوند. در عین حال که بازار راکد است، تورم هم رخ می‌دهد.
ظاهراً بازارهایی مثل تولید مسکن، پوشاک، کفش و ... در حال ورود به رکود تورمی هستند یا وارد شده‌اند.
دلاری شدن تولیدات داخلی از دو جهت آسیب می‌زند:
۱. وقتی نرخ دلار ثابت است ولی قیمت جهانی گران می‌شود، قیمت اجناس داخلی بالا می‌رود. مثلا دارویی که قیمت جهانی آن، یک دلار بود، وقتی دو دلار می‌شود، قیمت ریالی آن هم دوبرابر می‌شود.
۲. وقتی قیمت جهانی ثابت است ولی قیمت دلار دوبرابر می‌شود، قیمت اجناس داخلی هم دوباره می‌شود. مثلا ممکن است قیمت جهانی یک دارو، یک دلار باشد و تغییر نداشته باشد، اما وقتی دلار از ۵۰ ت به ۱۰۰ می‌رسد، قیمت دارو دوبرابر می‌شود.
حالا فرض کنید هم دلار گران شود و هم قسمت جهانی:
مثلا قیمت جهانی دارو از یک دلار به دو دلار تغییر کند.
قیمت دلار هم دو برابر شود.
نتیجه این می‌شود که قیمت ریالی، چهار برابر می‌شود.
به همین سادگی، بدبخت میشیم.
بسیاری از محصولات، در داخل کشور تولید می‌شوند و نیازی به دلار ندارند.
عده‌ای با این توجیه که چون قیمت تمام شده در داخل با خارج زیاد است، باید قیمت را دلاری و گران کنیم تا قاچاق نشود.
اما مشکل: تولیدکنندگان بزرگ، دلار را هم قاچاق می‌کنند!
پاسخ مسئولان: چاره‌ای نیست، بذار بکنند!
متاسفانه تشخیص بسیاری از سران مملکت این است که فقط قانون بی یال و دم و اشکم حجاب خلاف امنیت ملی است اما دلاری کردن اقتصاد و تضعیف ریال و بیچاره کردن میلیون‌ها ایرانی خلاف امنیت ملی نیست.
(در این جنایت اقتصادی که الان در کشور جریان دارد، هم دولت مقصر است و هم مجلس.)
