یک حدس کلان از اوضاع مملکت!
یکی از مهم‌ترین وقایعی که در پیش است، استفاده یا عدم استفاده‌ی دشمنان از مکانیسم ماشه است که تا حدود شهریورماه معلوم می‌شود.
استفاده از مکانیسم ماشه، تیغ دو لبه است، چراکه هم می‌تواند کشور را به نوعی وارد فضای جنگی کند و فاتحه‌ی گفتمان اصلاحات و جریان غربگرا خوانده شود. هم در صورت ضعف کشور می‌تواند موجب نابودی و تجزیه‌ی کشور شود.
اینکه ظریف هم پیدایش نیست، احتمالاً برای همین است که کل دستگاه دیپلماسی کشور، در حال جمع کردن گندکاری او در برجام است.
دشمن می‌خواهد خیالش راحت باشد که وضعیت داخلی ایران به گونه‌ای است که فشار خارجی اثر دارد و با مکانیسم ماشه، ایران به زانو در می‌آید.برای این کار، باید یک وزیر اقتصاد همسو با سیاست‌های غرب در ایران روی کار بیاید که در کشور بحران ایجاد کند. بهترین گزینه سید علی مدنی زاده است که جزو طراحان سیاست‌های افزایش نرخ بنزین در ۹۸ و حذف یارانه‌ها در ۴۰۱ بود و در هر مورد، اغتشاش صورت گرفت.
مدنی زاده، بحران اقتصادی تولید می‌کند و این شرایط بحرانی، زمینه را برای فشار خارجی و جنگ نظامی علیه ایران مهیا می‌کند.
یه سری آخوند مجازی امثال پسر پناهیان هم به صورت غیر مستقیم حکم کشتار مردم را صادر می‌کنند.
با این شرایط حتما تلاششون رو میکنن که این آقا بر مسند اقتصاد کشور بشینه. بعضی وقتا میگیم هدف غرب و دشمن، نابودیِ اصل نظامه. اما باید تصحیحش کنیم و بگیم هدفِ نظام، ریشه کن کردن خودشه.
به یاد نیما یوشیج عزیز:
کچپی
کچبی دید عقابِ خودسَر
می بَرد جوجککان را یکسَر
خواست این حادثه را چاره کند
ببُرَد راهش وآواره کند
کرد اندیشه و کرد اندیشه
برگرفت ازبرخود آن تیشه
رفت ازده پی آن شرزه عقاب
پل ده را سر ره کرد خراب.
راه دشمن همه نشناخته ئیم
تیشه برراه خود انداخته ئیم