محافظه‌کاری نظامیان! ۲

 

نیروهای نظامی ایران، از طرق گوناگون وارد روابط قدرت شدند. برای مثال، تا حد امکان، یا به صورت مستقیم وارد مناصب سیاسی شدند، یا اقوام و نزدیکان خود را وارد این مناصب کردند و یا از افرادی با افکار مورد نظر نیروهای نظامی حمایت کردند که این کارها، خیلی از اوقات نیازمند نوعی زد و بند و معامله‌ی پشت صحنه بودند.

 

البته این مطلب صرفا مخصوص نیروی‌های نظامی نیست، بلکه این روابط بین سازمان‌ها و نهادهای مختلف وجود دارد.

مثال فراوان است:

به عنوان تجربه شخصی، وقتی دوستان بنده به سراغ یک امام جمعه‌ی فاسد رفتند، سپاه مانع‌تراشی کرد.

یا کتاب خاطرات محمد سرافراز را مطالعه بفرمایید که چگونه برخی از اصولگرایان و نظامیان برای او مانع تراشی کردند.

گاهی اوقات ممکنه نمایندگان مجلس از مفاسد دولت حمایت کنند و برعکس.

قوه قضائیه از مفاسد دولت یا مجلس حمایت کند و برعکس.

 

 

حفظ قدرتی که به واسطه‌ی روابط و معامله‌های پشت صحنه به دست آمده، نیازمند محافظه‌کاری است.

محافظه‌کاری نظامیان! ۱

 

 

روحیه‌ی محافظه‌کاری برای نظامیان تا حدی عادی است، چون اقتضای کار نظامی همین است.

 

اما اگر زیاد شد، باید دنبال علت آن بگردیم.

بخشی از محافظه‌کاری نظامیان در ایران، معلول اقتصاد کوچک و قدرت سیاسی کم نظامیان است. یه گونه‌ای فردی مانند سردار سلیمانی، دستبوس روحانی می‌شود.