اعتقادم اینه که تعریف و تمجیدهای رهبری جنبه صوری و تعارف دارد و نباید به آن‌ها اعتنا کرد.
نمونه اخیرش، کوه مجلس انقلابی بود که موش زایید! و شنبه را تعطیل کرد.
سر قضیه واکسن هم بنده چون حکم یا فتوا ندادند، واکسن نزدم. چون به مسئولین اعتماد نداشتم.
از این به بعد باید منتظر بی‌نظمی‌های بیشتری باشیم.
متاسفانه تقریبا هیچ یک از اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس، تخصص مرتبط با فرهنگ یا قانون را ندارند. اگر یک دانشجوی جامعه‌شناسی در کمیسیون فرهنگی مجلس حضور داشت، به مراتب شاهد لایحهی بهتری می‌بودیم.
کافی است به سخنان بانکی پور یا آقاتهرانی در دفاع از این لایحه توجه کنید. به عنوان یک دانشجوی جامعه‌شناسی عرض می‌کنم این‌ها هیچ درک درستی از جامعه، فرهنگی و شیوه‌ی مواجهه با آن ندارند.
دوستان حقوقدان هم که الی ماشاءالله از این لایحه ایراد گرفته‌اند.
تخصص اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس:
آقا تهرانی: فلسفه
بانکی پور: فلسفه
نوباوه: خبرنگار
راستینه: علوم سیاسی
منتظری: الهیات
لاجوردی: علوم قرآنی
حسین جلالی: سطح ۴ حوزه
مبلغی: سطح ۴ حوزه
محفوظی: ادبیات عرب
تقوی: یافت نشد.
میرزایی: مهندسی عمران/ حوزوی
نیک بین: حوزوی
کعبه عمیر: دکتری نفت
یزدی خواه: دکتری مدیریت فناوری
قرار شد شنبه تعطیل بشه که تعطیلات اقتصادی ما با خارجی‌ها هماهنگ بشه، بعدش بانک‌ها باید مجدداً شنبه باز باشند!
خب اگر میشه بانک‌ها در تعطیلات باز باشند، همون پنجشنبه رو تعطیل می‌کردید، بانک‌ها هم باز می‌موند!
https://khabaronline.ir/xmcrH
به نظر من اگر نمایندگان مجلس واقعا قصد حل معضل بی حجابی را داشتند، قانون قبلی را به تدریج اصلاح می‌کردند.
یعنی منطق علمی حکم می‌کند که متغیرهای جدید به نوبت و جداگانه وارد شوند تا اثر هر یک به صورت جداگانه سنجیده شود.
این لایحهی بلند عفاف و حجاب که همه چیز را دگرگون می‌کند، به دلیل نامعلوم بودن نتایج آن واقعا ترسناک است.
جدای از اینکه هیچ دلیل متقنی برای تعطیلی شنبه ندیدم. یک نقد اساسی دیگر وجود دارد:
این یگانگی‌ها و هماهنگی‌های جهانی، ساخته و پرداخته قدرت‌های جهانی است و چون آن‌ها بر امواج قدرت جهانی سوار هستند، هرچه هماهنگی بیشتر شود، آن‌ها سود بیشتری می‌برند و ما بیشتر ضرر می‌کنیم. و چه بسا این ماجرای تعطیلی شنبه، برای وارد کردن ضرر بیشتر به اقتصاد ایران باشد.
تنها راه نجات، این است که ما قواعد جهانی جدید تعریف کنیم.
البته این امر زمان بر است ولی ممکن است.
شعارهای فارسی در قلب اروپا و آمریکا، نمونه‌ای از تغییر قواعد است.
گسترش نماد حلال، نمونه‌ای دیگر است. (مشترک با دیگر کشورهای اسلامی)
این ایام به طور همزمان چندین طرح علیه دین فعال شد:
۱. لایحه عفاف و حجاب
۲. حذف نام پدر از کارت ملی (بعدش گفتند اضافه کردن نام مادر)
۳. تعطیلی شنبه
همزمان وقایع زیر رو هم داریم:
۱. مرحله دوم انتخابات
۲. شلوغی دانشگاه‌ها در آمریکا و اروپا
۳. افزایش قیمت طلا و دلار
احتمال اینکه سه مورد اول سر کاری باشند بالا است. چون هر سه مورد رسوایی مجریان و بانیان آن را به دنبال دارد.
اما اینکه دقیقا قراره حواس ما رو از کدوم واقعه پرت کنند نمی‌دونم؟!
سالنامه آماری، کاملترین مجموعه آماری ایران است که به طور منظم و سالانه منتظر می‌شود. شاید تنها منبع آماری منظم و قابل دسترس برای عموم باشد.
طبق این آمارها جمهوری اسلامی در برخورد با بسیاری از جرائم نظیر قتل و مواد مخدر، کارنامه‌ی قابل قبولی دارد و تهران به عنوان پایتخت ایران، از بسیاری از پایتخت‌های اروپایی نیز امن تر است.
آماری های نیروی انسانی، آموزش، جمعیت، اقتصاد و ... نیز در این سالنامه موجود است.
چینی‌ها حتی یک ساعت مشترک با آمریکا و اروپا ندارند ولی اقتصاد جهان را در دست گرفته‌اند.
آن وقت یک عده در ایران، تعطیلی پنجشنبه را مانع شکوفایی اقتصادی می‌دانند.
احتمالاً این‌ها یا یهودی مخفی هستند یا جاهلانی که برای اصلاح ابروی اقتصاد، می‌خواهند چشم فرهنگ را کور کنند.
https://time.is/fa/China
همانطور که قبلاً گفتم، نیروی انتظامی ظاهراً از همراهی بسیاری از مسئولین محروم است.
موفقیت این طرح، در گرو برخورد با دانه درشت‌هایی نظیر فرزندان مسئولین، بازیگران و ورزشکاران فاسد نیز هست.
همچنین موفقیت این طرح در گرو برکناری مسئولینی نظیر ضرغامی، پاد، خزعلی و علم الهدی است.
اگر موارد بالا اجرا نشود، طرح ناقص می‌شود و با چند خطای جزئی، همان افرادی که در بالا ذکر شدند، طغیان می‌کنند و طرح را زمین می‌زنند.
معیار صدق دولت در این اقدام، اجرای کامل آن است و الا می‌توان حدس زد که چون دولت تقریبا در سال آخر خود قرار دارد، برای حفظ پایگاه رای خود، دست به اقدامات نمایشی زده است.
به نظر می‌رسد نیروی انتظامی در این طرح تنها است.
نیروی انتظامی اگرچه از پشتوانه نظری برخوردار است اما
۱. اقتدار کافی ندارد. (دستگاه قضا همراهی کافی را ندارد.)
۲. مورد حمایت دولت نیست. (به نظرم وزیر کشور در این دولت استثنا است.)
متأسفانه مخالفین این طرح نیز موضع نظری خاصی در مخالفت در با نیروی انتظامی ابراز نمی‌کنند، لذا حسن ظن به آن‌ها نیز سخت است.
