ادامه براندازی

ظاهراً پروژه براندازی نظام تمام نشده است.

شاید وقایع این ایام کمی عجیب به نظر برسد، اما اگر از منظر براندازی به آن نگاه کنید، همه چیز ساده می‌شود:

 

۱. افزایش افسارگسیخته قیمت ارز و طلا: با هدف فروپاشی اقتصادی کشور

 

۲. رییس جمهور و تعدادی دولتی پیر در تعطیلات: این‌ها ویترین کار هستند و مدیران اصلی، در پشت صحنه مشغول کارند.

 

۳. عدم ابلاغ قانون عفاف و حجاب و حمله به مطالبه‌گران قانون: کودتای سرد و سخت علیه فرهنگ اسلامی

 

۴. ترویج عجیب و غریب رقص، موسیقی و بی‌حجابی در صداوسیما: کودتای نرم علیه فرهنگ اسلامی

 

 

+ دقت کردید در رونمایی از شهر موشکی جدید سپاه، پرچم آمریکا کف زمین نبود؟!

حکمرانی اقتصادی و دلار زدایی!

 

اقتصاد دلاری در ایران محصول یک جریان خودخواه و فساد طلب است. حالا ممکنه تحت عناوین لیبرالیسم یا نئولیبرالیسم اقتصادی هم قرار بگیرد.

 

این جریان به شما میگه همه چیز رو آزاد بذار تا ما هر غلطی که دلمون می‌خواد بکنیم.

 

بعضی از کارخانه‌های بزرگ، به اسم بازار آزاد، محصولات خودشان را بیشتر از قیمت جهانی به مصرف‌کنندگان داخلی فروختند.

برخی از کارخانه‌های بزرگ با اینکه دلاری هم فروختند، اما دلارهای خارجی را وارد ایران نکردند.

 

خداوکیلی، جلوگیری از قاچاق فولاد و محصولات پتروشیمی راحت‌تره یا دلار؟!

 

 

 

ریشه‌ی همه‌ی این مشکلات در این است اکثر بخش‌های مهم اقتصادی در این کشور، انحصاری است. اگر حکومت ورود نکند، انحصارگران، مردم را بیچاره می‌کنند.

دلار زدایی ۳

 

وقتی زمزمه افزایش دلار شروع میشه، بسیاری از تولیدکنندگان دو راه دارند:

۱. توقف تولید و خرید دلار و سکه و طلا.

۲. ادامه تولید.

 

در حالت ادامه‌ی تولید نیز به دلیل نوسان قیمت موارد اولیه، قیمت محصول نهایی هم نوسان و افزایش پیدا می‌کند به گونه‌ای که مردم مجبور می‌شوند از برخی نیازهای خود دست بکشند. 

در نتیجه بخشی از تولیدکنندگان، مشتری خود را ازدست می‌دهند و مجبور می‌شوند که تولید را تعطیل کنند.

 

 

از یک طرف مشتری نیست و از طرف دیگر نمی‌توانند ارزان بفروشند. کالاها در انبار ذخیره می‌شوند. در عین حال که بازار راکد است، تورم هم رخ می‌دهد.

 

ظاهراً بازارهایی مثل تولید مسکن، پوشاک، کفش و ... در حال ورود به رکود تورمی هستند یا وارد شده‌اند.

دلار زدایی ۲

 

دلاری شدن تولیدات داخلی از دو جهت آسیب می‌زند:

۱. وقتی نرخ دلار ثابت است ولی قیمت جهانی گران می‌شود، قیمت اجناس داخلی بالا می‌رود. مثلا دارویی که قیمت جهانی آن، یک دلار بود، وقتی دو دلار می‌شود، قیمت ریالی آن هم دوبرابر می‌شود.

 

 

۲. وقتی قیمت جهانی ثابت است ولی قیمت دلار دوبرابر می‌شود، قیمت اجناس داخلی هم دوباره می‌شود. مثلا ممکن است قیمت جهانی یک دارو، یک دلار باشد و تغییر نداشته باشد، اما وقتی دلار از ۵۰ ت به ۱۰۰ می‌رسد، قیمت دارو دوبرابر می‌شود.

 

 

حالا فرض کنید هم دلار گران شود و هم قسمت جهانی:

مثلا قیمت جهانی دارو از یک دلار به دو دلار تغییر کند.

قیمت دلار هم دو برابر شود.

 

نتیجه این می‌شود که قیمت ریالی، چهار برابر می‌شود.

 

به همین سادگی، بدبخت میشیم.

دلار زدایی ۱

 

بسیاری از محصولات، در داخل کشور تولید می‌شوند و نیازی به دلار ندارند.

 

عده‌ای با این توجیه که چون قیمت تمام شده در داخل با خارج زیاد است، باید قیمت را دلاری و گران کنیم تا قاچاق نشود.

 

اما مشکل: تولیدکنندگان بزرگ، دلار را هم قاچاق می‌کنند!

پاسخ مسئولان: چاره‌ای نیست، بذار بکنند!

 

متاسفانه تشخیص بسیاری از سران مملکت این است که فقط قانون بی‌ یال و دم و اشکم حجاب خلاف امنیت ملی است اما دلاری کردن اقتصاد و تضعیف ریال و بیچاره کردن میلیون‌ها ایرانی خلاف امنیت ملی نیست.

 

(در این جنایت اقتصادی که الان در کشور جریان دارد، هم دولت مقصر است و هم مجلس.)

آیا به سمت دو قطبی حجاب می‌رویم؟

من منکر رادیکال شدن فضای جامعه نیستم اما دو شکل گیری دوقطبی پیرامون حجاب را بسیار بعید می‌دانم. دلایل:

 

۱. بسیاری از رسانه‌های مهم فارسی‌زبان دشمن در حالی تعطیلی یا کاهش فعالیت هستند.

 

۲. جنبه‌ی تهاجمی قانون جدید نسبت به قانون قبلی به شدت کاسته شده. به طوری که برخی آن را تقریباً بی‌خاصیت می‌دانند.

 

۳. بی‌حجابی بخشی زیادی از جامعه ناشی از ساختارهای اقتصادی و فرهنگی است و به معنای وجود یک قطب گفتمانی بزرگ و ضد حجاب نیست.

 

۴. ابلاغ قانون موجب دو قطبی نمی‌شود. اگر قانون مشکلی دارد، بخش‌های مشکل‌دار را اجرا نکنند. همان‌طور که قانون فعلی را سال‌ها اجرا نکردند.

 

۵. تجربه طرح نور در ابتدای سال ۴۰۳ نشان داد که خبری از دو‌ قطبی نیست.