لایحه عفاف و حجاب ۲

متاسفانه تقریبا هیچ یک از اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس، تخصص مرتبط با فرهنگ یا قانون را ندارند. اگر یک دانشجوی جامعه‌شناسی در کمیسیون فرهنگی مجلس حضور داشت، به مراتب شاهد لایحه‌‌ی بهتری می‌بودیم.

کافی است به سخنان بانکی‌ پور‌ یا آقاتهرانی در دفاع از این لایحه توجه کنید. به عنوان یک دانشجوی جامعه‌شناسی عرض می‌کنم این‌ها هیچ درک درستی از جامعه، فرهنگی و شیوه‌ی مواجهه با آن ندارند.

دوستان حقوقدان هم که الی ماشاءالله از این لایحه ایراد گرفته‌اند.

 

تخصص اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس:

آقا تهرانی: فلسفه
بانکی پور: فلسفه 
نوباوه: خبرنگار 
راستینه: علوم سیاسی
منتظری: الهیات
لاجوردی: علوم قرآنی 
حسین جلالی: سطح ۴ حوزه
مبلغی: سطح ۴ حوزه
محفوظی: ادبیات عرب
تقوی: یافت نشد.
میرزایی: مهندسی عمران/ حوزوی
نیک بین: حوزوی
کعبه عمیر: دکتری نفت
یزدی خواه: دکتری مدیریت فناوری

لایحه عفاف و حجاب 1

به نظر من اگر نمایندگان مجلس واقعا قصد حل معضل بی حجابی را داشتند، قانون قبلی را به تدریج اصلاح می‌کردند.

یعنی منطق علمی حکم می‌کند که متغیرهای جدید به نوبت و جداگانه وارد شوند تا اثر هر یک به صورت جداگانه سنجیده شود.

این لایحه‌ی بلند عفاف و حجاب که همه چیز را دگرگون می‌کند، به دلیل نامعلوم بودن نتایج آن واقعا ترسناک است.

شنبه و سلطه جهانی

جدای از اینکه هیچ دلیل متقنی برای تعطیلی شنبه ندیدم. یک نقد اساسی دیگر وجود دارد:

این یگانگی‌ها و هماهنگی‌های جهانی، ساخته و پرداخته قدرت‌های جهانی است و چون آن‌ها بر امواج قدرت جهانی سوار هستند، هرچه هماهنگی بیشتر شود، آن‌ها سود بیشتری می‌برند و ما بیشتر ضرر می‌کنیم. و چه بسا این ماجرای تعطیلی شنبه، برای وارد کردن ضرر بیشتر به اقتصاد ایران باشد.

 

تنها راه نجات، این است که ما قواعد جهانی جدید تعریف کنیم.

البته این امر زمان بر است ولی ممکن است.

شعارهای فارسی در قلب اروپا و آمریکا، نمونه‌ای از تغییر قواعد است.

گسترش نماد حلال، نمونه‌ای دیگر است. (مشترک با دیگر کشورهای اسلامی)

مسجد پارک قیطریه

شنیدم طبق برنامه‌های شورای شهر، تهران حدود ۴۰۰ مسجد کم داره که باید ساخته بشه.

حدس می‌زنم پشت این قانون یک ایده اجتماعی هم باشه ولی فعلا کار ندارم.

مسأله جالب، ورود سنگین و پرحجم رسانه‌های اصلاح‌طلب به این مسأله مانند زمان مرگ مهسا امینی است. سر قضیه آقای صدیقی هم خیلی خودشون رو خفه کردند.

ولی ظاهراً طرفدارانشون خسته هستند. 

البته شاید بگید که این مسأله خیلی جزئی و محلی است و ربطی به کل کشور ندارد، اما در پاسخ میشه گفت که ظاهر چیز دیگری است. یعنی خیلی‌ها دارن ورود می‌کنند و مسأله رو دارن ملی می‌کنن و خودشون هم تصریح می‌کنند که پارک قیطریه بهانه است و جای دیگه نشانه است. (افرادی مانند فاضلی و رنانی)

 

من اگر پست و مقامی داشتم، چند وقت یه بار یه مسأله اینطوری درست می‌کردم و اینا رو همیشه خسته نگه می‌داشتم. زیمل، جامعه‌شناس مشهور آلمانی، یه مطلبی در مقاله کلانشهر و حیات ذهنی داره که مضمونش اینه: در کلانشهر، اگر بخواهیم نسبت به همه چیز واکنش نشون بدیم، از بین می‌ریم، چون دستگاه ادراکی ما چنین ظرفیتی نداره، پس ناچار باید بعضی چیزها رو نبینیم تا بقا پیدا کنیم.

 

اقتصاد فرهنگی ۴

خیلی از امور نظیر میزان افزایش حقوق کارگران، آپارتمان سازی و خیلی از عوارض‌ها و مالیات‌ها، سیاست‌هایی است که به جهت حفظ منافع کانون‌های قدرت و ثروت صورت می پذیرد و دلیل علمی ندارد.

اما چون چندتا اقتصاددان این حرف را می‌زنند، اینگونه القا می‌کنند که این سیاست‌ها براساس محاسبات دقیق ریاضی طراحی شده‌اند و هرکاری غیر از این، خسارات فراوان به بار می‌آورد.

اقتصاد فرهنگی ۳

بر اساس یک شاخص جدید رفاه جهانی، کشور بریتانیا (پادشاهی متحده) به لحاظ شاخص سلامت روان دومین کشور بدبخت در جهان است.

 

اوکراین علیرغم درگیر بودن در جنگ امتیاز 60 را به دست آورده و کشور یمن نیز با وجودی که در دهه گذشته با یک جنگ ویرانگر و محاصره و قحطی مواجه بوده با امتیاز 59 از انگلیس 10 رتبه بالاتر است. 

 

البته بریتانیا تنها کشور غربی ثروتمندی نبود که عملکرد ضعیفی در این شاخص داشته و این گزارش اشاره کرده که این الگو نشان می‌دهد که "ثروت بیشتر و توسعه اقتصادی لزوما به رفاه روانی بیشتر منجر نمی‌شود."

 

 

متن کامل خبر:

 

https://www.asriran.com/003zms

اقتصاد فرهنگی ۲

وقتی فرهنگ اصلاح بشود:

۱. بسیاری از زیاده خواهی‌ها و حرص و طمع‌ها از بین می‌رود.  بسیاری از گران‌فروشی‌ها، کم فروشی‌ها، دزدی‌ها و چشم و هم چشمی ‌ها از بین می‌رود و روح و روان مردم آرام می‌شود.

۲. مصرف بهینه می‌شود.

۳. بسیاری از امور لغو از بین می‌رود. هزینه‌های بسیار بالایی که صرف امور لغوی مانند لوازم آرایشی، فست فود ها، عمل‌های زیبایی و ... می‌شود در جای درست از مصرف می‌شود. حتی نظام شغلی هم اصلاح می‌شود. امروزه بسیاری از پزشکان به دلیل پول فراوانی که در صنعت زیبایی وجود دارد، رشته‌های تخصصی مورد نیاز دیگر را رها می‌کنند و وارد عرصه پوست و مو و زیبایی می‌شوند.

 

در مجموع اینکه بسیاری از هزینه‌های مادی و معنوی از بین می‌رود و می‌شود به جای آن به امور ضروری‌تر پرداخت.

اقتصاد فرهنگی ۱

حدود صد سال پیش تالکوت پارسونز تلاش کرد که به جامعه علمی بفهماند که اقتصاد امری جدا از فرهنگ و اجتماع نیست و تقریبا موفق شد.

یعنی اقتصاد به جامعه‌شناسی وابسته است.

یعنی امر اقتصادی به امر اجتماعی و فرهنگی وابسته است.

یعنی اینکه شما چه فکری بکنید و چه عقاید و ارزش‌هایی داشته باشید، در مسیر اقتصاد شما موثر است.

یعنی اقتصاد خنثی نداریم.

مقایسه شاه، روحانیت و جریان روشنفکری ایران و مراکش

بی توجهی محمدرضا شاه به دموکراسی و حق مردم موجب شد که همه جریان‌های مخالف شاه متحد شوند و شاه سقوط کند. اگر شاه ایران به مجلس احترام می‌گذاشت و جریان‌های روشنفکری وارد چرخه قدرت می‌شدند، هیچگاه انقلاب اسلامی با رهبری روحانیت شکل نمی‌گرفت.

 

اما این داستان یک درس عبرتی برای دیگران داشت. حکومت شاهنشاهی مراکش تصمیم گرفت خود را محدود کند و با روشنفکران سکولار متحد شود تا جریان مذهبی قدرت پیدا نکند. (https://www.independentpersian.com/node/300001

البته تمام مطالب این لینک مورد تایید بنده نیست.)

 

بعدش روحانیت ایران چه کرد؟ ایران از جریان‌های آزادی‌خواه مراکش حمایت کرد. البته اینکه حمایت ایران در چه سطح است، واقعا معلوم نیست ولی در رسانه‌های غربی، متهم اصلی تسلیح جبهه پولیساریو که حدودا نصف مساحت مراکش رو در اختیار دارد، ایران است. فایده این حمایت در هر سطحی که باشد این است که نشان دهد سلطنت مشروطه، الگوی موفقی برای جهان اسلام نیست و جمعیتی در حدود نیم میلیون، می‌توانند نصف یک مملکت را از کنترل پادشاه خارج کنند.

کار دیگری که در ایران صورت گرفت، این بود که از طریق انتخابات بخش اعظم روشنفکران وارد چرخه قدرت شدند و در نتیجه مخالفین اصل حکومت در اقلیت قرار گرفتند.

 

 

 

اگر می‌خواهید ارزش جمعیت چندین میلیونی مردم در راهپیمایی ۲۲ بهمن و انتخابآتی را بفهمید کافی است به مراکش نگاه کنید. یک جمعیت نیم میلیونی می‌توانند نصف مملکت را از کنترل حکومتی که ۳۷ میلیون جمعیت دارد خارج کند. این‌ها نشان می‌دهد که شاید خیلی از مردم موافق جمهوری اسلامی نباشند اما مخالفین جدی جمهوری اسلامی در اقلیت محض هستند.

دین بازاری

پیتر برگر یکی  از بزرگ‌ترین جامعه‌شناسان دین که چند سال پیش فوت کرد، در کتاب سایه بان مقدس به پدیده شکل گیری دین و سکولاریسم می‌پردازد. به نظرم توصیفات خیلی خوبی از وضعیت دین در دنیا دارد ولی تحلیل‌ها و تفسیرهایش به شدت دچار سوگیری است.

یکی از توصیفات زیبایش راجع به دین در دنیای مدرن این است که دین، تبدیل به کالایی بازاری می‌شود. انواع روابط اقتصادی نظیر تبانی و کارتل سازی در نهاد دین پیدا می‌شود. اما در سطح فردی، دین تبدیل به مد می‌شود. یعنی دین مثل یک کالای مصرفی می‌شود که مثل لباس، هر روز یک شکل پیدا می‌کند. 

با توجه به این مطلب، ربط برخی از مداحان، روحانیون، سیاست‌مداران و برخی فعالیت‌های اقتصادی به راحتی روشن می‌شود.